CRNI DAN ZA HRIŠĆANSTVO 12. APRIL: Zapadni krstaši su na današnji dan 1204. započeli zločinački istorijski proces

KRSTAŠI sa Zapada su od 12. do 15. aprila 1204. osvojili srce "pravoslavne vaseljene" Konstantinopolj, spalili ga i napravili neviđeni pokolj stanovništva. Tako su stvorili nepomirljiv jaz među istočnim i zapadnim hrišćanima i započeli kampanju ratova protiv "pravoslavnih šizmatika" koja traje i danas.

vikipedija

Taj tužni proces dugog trajanja aktuelizovan je devedestih razaranjem SFRJ i NATO agresijom na Srbiju, čiji je neodvojivi deo bio (i ostao) uništavanje i pokušaji prisvajanja pravoslavne srpske baštine. Da je to bio samo uvod u veći "krstaški rat" pokazuje anticivilizacijska okupacija i otimanje Kijevsko-pečerske lavre, simbola ruskog pravoslavlja u aktuelnom sukobu u Ukrajini.

vikipedija

Pljačka u ime Boga

     Sve je počelo kampanjom pape Inoćentija Trećeg za pokretanje novog krstaškog rata koja je kulminirala početkom 13. veka odlukom zapadnih plemića, pod komandom markiza Bonigacija od Monferata, da krenu u pohod na Egipat, glavnu državu islamskog Istoka koja je vladala Jerusalimom. Dodatni motiv bilo je bogatstvo Egipta koje je davalo veće izglede za pljačku nego Sveta zemlja. 

     Problem krstaša bio je što nisu imali svoju flotu, ni dovoljno novaca da je iznajme od Venecije, koja držala monopol u pomorskom saobraćaju. Lukavi mletački dužd Enriko im je obećao pomoć ako za njegov račun osvoje Zadar. Krstaši su katolički grad kraljevine Ugarske osvojili i opljačkali 1202. i predali ga Venecijancima, čiji brodovi su ih odvezli do Carigrada. Tada je dužd Dandolo rekao da nema dalje plovidbe, ukoliko mu ne plate ili osvoje Carigrad. Krstaški hroničar Vilarduen zabeležio je zaprepašćenje latinskih varvara pred Konstantinopoljem rečima "mislili smo da tu žive svi ljudi na svetu". Zapad u to vreme nije imao metropolu nalik Drugom Rimu, koji je čuvao tradiciju, bogatstvo i civilizaciju nekadašnje svetske imperije.

       Papska vojska se lako odrekla pohoda na daleki Egipat i osvojila su Konstantinopolj, počinivši neviđene zločine, pljačku i paljevinu. Na tlu Romejskog carstva, Pravoslavnog Rima, osnovali su krstaško Latinsko carstvo, Solunsku kraljevinu, kneževinu Ahaju na Peloponezu i vojvodstvo Atinu.

vikipedija

       Krstsaški hroničar Žofroa de Vilarduen, koji je bio učesnik zločina bez griže savesti je svedočio: "Otkako je sveta, ni u jednom gradu ne bi zadobijen toliki plen".
Vizantijski hroničar Nikita Honijat, koji jedva spasao živu glavu, konstatovao je: "Čak i Saraceni su milosrdni i blagi u poređenju sa ovim ljudima koji nose na ramenima Hristov krst".
        Arapski istoričar Ibn al Atir iz Mosula, kao neutralni posmatrač opisao je klanicu koju su papski hrišćani napravili među "šizmaticima" pravoslavnim hrišćana:
     - Svi Rumi (Rimljani, Romeji) behu pobijeni ili poharani do gole kože. Neki se njihovi uglednici, bežeći pred Franđima (Francima, latinskim krstašima), pokušaše skloniti u veliku crkvu koju zovu Sofija. Onda izađe skupina sveštenika i kaluđera noseći krstove i jevanđelja i moleći napadače da im poštede život, no Franđi se na njihove molbe sasvim oglušiše. Sve ih redom poklaše, a potom opljačkaše crkvu.
    Moralno opravdanje Latina za nezamisliv pokolj civila u Carigradu je bila borba protiv pravoslavne "šizme". Nad njihovim zverstvima se zgrozio čak i tadašnji papa Inoćentije Treći, iz pragmatičnih razloga, što je ostalo zabeleženo u njegovom pismu krstaškim vođama. Papa je zaključio da posle krstaških zločina istočni hrišćani više neće verovati zapadnim.
    Krstašima su gresi ipak bili oprošteni kad su doneli blago Carigrada na Zapad.

Majka svih pohoda na Istok  

vikipedija

Zlato koje su opljačkali vitezovi-monasi reda Templara postalo je temelj njihovog bankarstva. To bogatstvo je čuvano u teško dostupnim planinskim manastirima-tvrđavama u Švajcarskoj. Venecija je izgrađena od opljačkanih delova carigradskih palata. Ukradeni su i čuvena vajarska kompozicija konja na Trgu Svetog Marka, neverovatni zlatni oltar istoimene crkve i neprocenjiva biblioteka. Vizantijski naučnici, zanatlije i umetnici pobegli su u Italiju donoseći Zapadu nepoznatu civilizaciju. Tako je počela renesansa.    

Pratite nas i putem iOS i android aplikacije