SVETOSAVLJE, TEMELJ I KROV SRBA: Sastavni deo kolektivne svesti i sabornosti našeg naroda

Јелена МАТИЈЕВИЋ

25. 07. 2020. u 14:33 >> 14:33

PRE nego što je nastala ideja o gradnji velikog Sabornog hrama, srpski narod je više od tri veka opstajao u uslovima razbijenog kulturnog i nacionalnog bića.

СВЕТОСАВЉЕ, ТЕМЕЉ И КРОВ СРБА: Саставни део колективне свести и саборности нашег народа

Manastir Hilandar Foto D. Dozet

Posledice su se ogledale u najrazličitijim i velikim krizama narodnog života, ali se i iz takvog bića naroda iznedrilo "njegovo traganje za sopstvenim identitetom, oslobođenjem i jedinstvom".

Gubitak države, prinudne seobe, "rascepkanost" i obespravljenost Srba u najmoćnijim carstvima toga vremena, ugroženost mogućnosti očuvanja tradicije, tragična istorijska zbivanja, uticali su na nacionalno buđenje u duhu evropske prosvećenosti. Podstakli su srpski narod, početkom 19. veka, da u uslovima specifične duhovne, teološke i socijalne klime, traži svoju obnovu i svoje mesto u vremenu koje je dolazilo.

Foto arhiva

Dok je kroz ceo 19. vek postepeno obnavljao svoju državnost, u tom preispitivanju i traganju za sobom i svojim korenima, svi putevi minulih vekova i istorije srpskog naroda vodili su prema Svetom Savi. Po zaslugama koje je imao u prelomnom periodu istorije i kulture Srba, možda je taj neugasivi plamen koji je obasjavao pravi put srpskom narodu, mogao biti i Savin otac Stefan Nemanja, kao jedan od najznačajnijih srpskih vladara i utemeljivača Srpske pravoslavne crkve. Ali Savin plam je bio svetliji, jer kako je pisao vladika Nikolaj Velimirović - Nemanja je bio "otac poslušan sinu", a "Sava kao sin - duhovni otac svome zemaljskom ocu". Savino delo bilo je vanvremensko, sačinjeno od univerzalnih vrednosti i besprekornih putokaza, bilo je najdragocenija relikvija koju je vekovima pažljivo negovala i čuvala Srpska crkva. Zato, pre gotovo vek i po, kada se rodila ideja o gradnji novog Sabornog hrama srpskog naroda, i nije bilo dvojbe kome će biti posvećen niti ko je otac nacije.

FILOZOFIJA ŽIVOTA

IAKO se, kao teološko-filozofski pokret, razvija i produbljuje tek tridesetih godina prošlog veka, svetosavlje je zapravo poteklo sa izvora Starog Rasa i kao tiha voda osvajalo Srbe i deo po deo prostora na kom su živeli. Pravoslavlje koje Srbima nije bilo nepoznato, predanim i mudrim misionarskim radom Svetog Save, a kasnije i pod uticajem njegovog prosvetiteljskog i svetiteljskog lika, postalo je svetosavlje, svojevrsna "filozofija života" koja je potpuno prožela i duhovno preporodila srpsko narodno biće.

Foto arhiva

U povelji položenoj u temelje Hrama Svetog Save 1939. godine, zapisano je da je "vidni i večiti spomenik duboke zahvalnosti svega srpskog naroda svome najvećem preporoditelju i Ugodniku Božijem Svetitelju Savi Srpskom".

Uporedo sa traganjem za stilom gradnje budućeg hrama, u Srpskoj crkvi i narodu se, tridesetih godina prošlog veka, razvija i produbljuje poseban teološko-filozofski pokret nazvan - svetosavlje. Nešto kasnije, 1953. godine, on je formulisan u knjizi oca

Foto arhiva

Justina Popovića "Svetosavlje kao filosofija života". Otac Justin u njoj piše da u svetosavskoj filozofiji sveta vladaju dva osnovna načela: svet je bogojavljenje i čovek je bogosluženje. A, prema njegovom mišljenju, sav život Svetog Save je bio izgrađen na ta dva načela: njegov život je bio neprekidno služenje Bogu, jer je on ovaj svet smatrao za veličanstveni hram Božji u kome se vrši neprekidno bogojavljenje. U predgovoru ove čuvene knjige oca Justina Popovića, vladika Nikolaj Velimirović odgovara na pitanje šta je to svetosavlje i piše:

NEODVOJIVO OD PRAVOSLAVLjA

SVETOSAVLjE je neodvojivo od pravoslavlja, "sebe duguje pravoslavlju, celokupno ishodi iz njega i njime se ovaploćuje". U svakoj seobi, kolektivnoj ili pojedinačnoj, Srbi su sa sobom nosili i svetosavlje. Ma gde da su, po njemu su živeli i misionarski ga širili. Tako se iz njegovog krila iznedrilo i ono što se danas, čak i tamo gde Srba više nema, naziva srpskim kulturnim prostorom. Na njegovoj južnoj "granici" stameno stoji Hilandar, na severnoj Budim i Sent Andreja, istočno Arad i Temišvar, na zapadu Trst. Tokom 20. veka, taj uticaj je dosegao do Severne i Južne Amerike, Australije, Južne Afrike...

- Ono nije ništa drugo do pravoslavno hrišćanstvo srpskog stila i iskustva, izraženo u bogougodnim ličnostima, prvenstveno u Svetom Savi Nemanjinom.
U oblikovanju tog srpskog istorijskog, kulturnog i duhovnog bića, Sveti Sava je imao presudnu ulogu. Svojim jevanđelskim delima i zemaljskim činjenjem, postao je i zauvek ostao, najmudriji i najveći srpski filozof, koji je srpskoj duši najpotpunije i najsavršenije otkrio večni božanski smisao i sveta i čoveka. Bio je i ostao najjači i najdivniji kohezioni činilac Srba i njihovog duhovnog poimanja hrišćanskog, pravoslavnog života. Zahvaljujući njegovom delu postignut je vekovni sklad celokupnog "narodnog, kulturnog i prosvetnog bića Srba".
- Sa ocem je želeo zemlju i čoveka i život na zemlji koji streme ka Nebesima, koji su prijemčivi za Nebesa i njihovu večnu Tajnu, koji su prozirni za tu Tajnu i prožeti njome - napisao je mitropolit Amfilohije Radović u svom delu "Duhovni smisao Hrama Svetog Save na Vračaru".

Foto arhiva

Ovo, po mnogo čemu jedinstveno usmerenje, postalo je i priziv i najvrednija mera sazrevanja srpskog naroda: crkvenog, kulturnog i sociološkog. Vremenom, čak i u doba najtežih istorijskih izazova, ono je postalo "načelo i merilo životnih vrednosti srpskog nacionalnog bića". Iz njega je, na koncu, tridesetih godina prošlog veka, iznikla ideja svetosavlja, postajući sastavni deo njegove kolektivne svesti i sabornosti. Ali, zapravo je istina da je postojalo i mnogo pre, još od vremena samog svetitelja. Potonji vekovi donosili su izazove, napredak i nazadovanje, uspone i padove, osvajanje i gubljenje teritorija, ali je svetosavlje bilo i ostalo temelj i krov Srba. Podjednako značajno za one u matici, ali i one u rasejanju.

Pratite nas i putem iOS i android aplikacije

Pratite vesti prema vašim interesovanjima

Novosti Google News

Komentari (0)

HAOS: Srpski sportista prebio dvojicu Hrvata - svoje saigrače!