FELJTON - BOŠNJACI PUCALI I NA BADNJAK: Hirurg Miodrag Lazić bio je hroničar stradanja srpske dece

BROJNI međunarodni posmatrači dobro su primjetili provokativnu i izdajničku prirodu akcija Armije BiH.

Foto iz izveštaja Nezavisne međunarodne komisije

Šef misije Unprofora Jasuši Akaši napomenuo je: "U glavnom gradu Sarajevu, zapovjednik snaga UN u Bosni, general Fransis Brikmon (Belgijanac) i general Luis Makenzi (Kanađanin) svjedočili su kako snage bosanske vlade izvršavaju artiljerijske napade na područja bosanskih Srba, donoseći svoje topove, minobacače i tenkove u blizinu bolnica, škola i objekata UN. Tako djelujući, isprovocirali su protivnapad Srba na ove objekte i uspjeli da izazovu mišljenje svjetske javnosti o nehumanoj prirodi svog protivnika. U ratnoj 'magli' uvijek postoji zbrka i krivica, i pravna i moralna odgovornost između zaraćenih strana postaje prilično opasna (Akashi, 2007, str. 110)."

Završni izvještaj ekspertske komisije Ujedinjenih nacija, osnovane u skladu sa Rezolucijom 780 (1992) Savjeta bezbjednosti UN, prikazuje zaraćene strane na području Sarajeva kao "snage opkoljavanja" i "odbrambene snage", i opisuje "sistematsko granatiranje određenih ciljeva i obrasce nasumičnih granatiranja od strane opsadnih snaga". (UN Security Council, 1994c, Annex IV, str.13-14).

IZVJEŠTAJ se prećutno uzdržava od opisivanja granatiranja "defanzivnih snaga". Međutim, realnost je bila da su obje zaraćene strane bile uključene u borbene operacije, a artiljerija i snajperska vatra bili su glavni dio njihovih svakodnevnih borbenih aktivnosti. Iz vojne perspektive, tipični obrasci artiljerijskog dejstva zaraćenih strana bili su pripremna artiljerijska vatra, protivnapadi na pripremnu artiljerijsku vatru, prikrivna vatra, odbrambena vatra, suzbijajuća vatra protiv unaprijed odabranih meta...

Uprkos činjenici da je u prvoj godini rata Vojska Republike Srpske uživala značajnu vatrenu moć, artiljerija 1. korpusa ARBiH bila je sposobna za obavljanje vatrenih misija i imala je dovoljan nivo naoružanja, organizacije i stručnosti. Brojni dokumenti u posjedu Centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica Republike Srpske pružaju dovoljno dokaza o aktivnostima granatiranja artiljerije i minobacača 1. korpusa.

Na primjer, 2. decembra 1992. godine, vojni posmatrači Ujedinjenih nacija (UNMO) "registrovali su 134 ispaljenja koja su dolazila iz pravca Predsjedništva, dok je 110 ispaljenja zabilježeno sa položaja Srba". Dana 6. decembra 1992. godine registrovano je 136 napada na srpsku stranu. Dana 8. decembra 1992. godine registrovana su 443 dejstva na područja i položaje pod kontrolom VRS. Dana 20. decembra 1992. godine zabilježeno je 158 dejstava koja su dolazila na položaje ARBiH, dok su 533 dejstva zabilježena na područjima i položajima koje drži VRS. U decembru 1992. artiljerija 1. korpusa ARBiH svakodnevno je ispaljivala preko 100 granata.

POSMATRAČI UN (UNMO) u svom izvještaju od 24. decembra 1992. godine su zabilježili: "Relativno miran dan sa 14 artiljerijskih dejstava koja dolaze na stranu Predsjedništva, a 82 dejstva dolaze na srpsku stranu. Ukupna dejstva zabilježena su na pozicijama Srba - 3, sa mjesta predsjedništva - 14. Promjena u naglasku je evidentna kada Predsjedništvo dominira u razmjeni visokoeksplozivne vatre. Nevjerovatno je da se ovi ljudi ubijaju na Badnjak! Čak se i IRA zaustavi da predahne!"

Artiljerijska vatra ARBiH bila je posebno ciljana, ali i neselektivna i slučajna. Jedan od razloga koji stoji iza ove pojave bio je uopšte nizak nivo vojne obuke osoblja ARBiH i nedostatak kvalifikovanih službenika. General ARBiH Jovan Divjak komentarisao je sposobnosti nekih zapovjednika ARBiH:

"GODINU i po, pet komandira jedinica u Starom gradu bili su ljudi koji nisu proveli dan u vojnoj školi. Ovo dvoje nisu ni služili u vojsci, jer su bili mentalno zaostali. Ali Alija im je vjerovao više nego profesionalnim oficirima (Stojaković, 2003)."

Nakon 31. avgusta 1993, kada je između Armije BiH i VRS na sarajevskom frontu dogovoreno primirje, artiljerija 1. korpusa ARBiH neselektivno je ispalila 53 artiljerijska projektila na Dobrinju, 101 hitac na Grbavicu, 41 dejstvo na Lukavicu, 44 artiljerijska napada na Vojkoviće, 250 dejstava prema Rajlovcu, 280 prema Vogošći,135 prema Ilidži, 179 prema Hadžićima, 108 prema Ilijašu. Za vrijeme navodnog primirja, 1. korpus ARBiH je ispalio 1.426 granata, ubivši 24 i ranivši 62 civila. Neselektivno i nasumično granatiranje ARBiH položaja VRS i naselja Sarajeva pod kontrolom Republike Srpske rezultiralo je brojnim civilnim žrtvama.

SRPSKI hirurg Miodrag Lazić, nedavno preminuo od kovida, radio je u bolnici "Žica" u Blažuju. Njegova knjiga "Dnevnik ratnog hirurga" sadrži detalje o granatiranju bolnice i patnjama civilnih pacijenata ranjenih artiljerijskim granatama ARBiH: 27. novembra 1992. - 25 civila ranjenih u granatiranju na Ilidži; 2. decembra 1992. - granatiranje Ilidže, Hadžića, Rajlovca, Vogošće - ranjene su mnoge osobe, među njima dvije djevojčice od tri i šest godina; 7. decembra 1992. - granatiranje bolnice, fragment granate pogodio je djevojčicu staru petnaest godina; 13. decembra 1992. granatiranje bolnice, u neposrednoj blizini je eksplodiralo jedanaest granata; 31. decembra 1992. u Hadžićima je ranjeno dvanaestoro djece; Januar 1993. - petoro djece u Ilijašu povrijeđeno je granatiranjem, među kojima je i djevojčica stara sedam godina; 22. marta 1993. - intenzivno granatiranje Ilidže, ubijeno je pet civila; 19. aprila 1993. - četvoro djece ranjeno je granatom u Otesu, ubijen je jedan dječak star jedanaest godina; 31. maja 1993. - granatiranje Ilidže, Rajlovca, dvoje djece je ubijeno; 17. jula 1993. - granatiranje bolnice; 13. maja 1994. - majka i kćerka teško su ranjene granatama; 17. novembra 1994. - teško granatiranje, dva civilna radnika ranjena su 100 metara od bolnice; 16. maja - Muslimani napadaju položaje VRS sa namjerom da presijeku put ka Palama, teško granatiranje Ilidže; 24. maja 1995. - granata je pogodila sportsku dvoranu, ranjeno je osam djevojčica, od kojih su dvije veoma teško ranjene; dječak star trinaest godina ubijen granatom u Vogošći; 1. jula 1995. - pet civila ranjeno je granatiranjem u Hadžićima; 3. jula 1995. - u Hadžićima je ubijeno dvoje djece, od šest i dvanaest godina (Lazić, 2020). Podaci iz dnevnika hirurga Miodraga Lazića odnose se samo na jednu od nekoliko srpskih bolnica na području Sarajeva.

Pred Nezavisnom međunarodnom komisijom za istraživanje stradanja Srba u Sarajevu Dušan Šehovac je izjavio: "Kao oficir i kao ljudsko biće moram da kažem, nijedan vojni komandant ARBiH nije dovoljno poštovao Ženevske konvencije. U Sarajevu su bošnjačke snage smjestile oružje oko civilnih objekata, bolnica i škola i djelovale usmjereno prema srpskoj teritoriji."

SUTRA: Prva žrtva američki novinar

Preporučujemo

Feljton

0 3

FELjTON - ZLOUPOTREBA BOLNICA I ŠKOLA: Bošnjaci koristili artiljeriju sa položaja Unprofora

04. 05. 2021. u 17:18

Feljton

0 6

FELjTON - UNPROFOR ZNAO KO SU UBICE: Britanske službe nisu verovale u srpsku krivicu

01. 05. 2021. u 18:00

Feljton

0 1

FELjTON - PRLjAVE IGRE ALIJINIH SUFLERA: U Ulici Vase Miskina najviše je poginulo Srba

30. 04. 2021. u 18:00

Feljton

0 2

FELjTON - SVE MUSLIMANSKE OFANZIVE: Jedinice Armije BiH imale su prednost u ljudstvu

29. 04. 2021. u 18:00

Feljton

0 5

SARAJEVO JE BILO BRANjENI GRAD: Preko milion vojnika i civila je ušlo u Sarajevo i izašlo iz njega

27. 04. 2021. u 18:00

Feljton

0 2

FELjTON - SRBI U DVOSTRUKOM PRSTENU: U glavnom gradu Bosne i Hercegovine formirane su odbrambene linije oko nacionalnih teritorija

24. 04. 2021. u 18:00

Pratite nas i putem iOS i android aplikacije