Feljton

VEZA MASONA I OBRENOVIĆA: Takovski ustanak pod templarskom zastavom

GOTOVO da nema nijedne samostalne države u Evropi koja nije nastala promenama granica njihovih geopolitičkih i ratnih suparnica, utanačenim tajnim (masonskim) diplomatskim radom.

ВЕЗА МАСОНА И ОБРЕНОВИЋА: Таковски устанак под темпларском заставом

Foto: Foto arhiva "Novosti"

Zato je, valjda, u svakoj u žiži interesovanja javnosti - ko su bili najuticajniji političari masoni ili pripadnici drugih evropskih tajnih bratstava, koji su u svojim misijama oblikovali teritorije tih država. To isto važi i za Srbe: ko su bili ljudi, koji su svoju karijeru, slobodnozidarskim radom, posvetili oslobođenju srpskog i svih porobljenih slovenskih naroda u tri ugnjetavačke imperije: carskoj Austro-Ugarskoj, sultanskoj Turskoj i kajzerskoj Nemačkoj?!

Sve tri imperije su, u kratkom sledu propale, usled tri istorijski neumitna uslova! Prvo, zbog unutrašnjih antagonizama kao genetski, nacionalno i politički nespojiv spoj, konglomerat porobljenih naroda koji je težio ka slobodi. Drugo, nadmoć sila Antante. Treće, na masonski način! Te tri izazivačice Prvog svetskog rata radi imperijalne preraspodele i pokušaja održanja svoje višenacionalne neodržive strukture, srušene su tajnim planovima velesila suparnica, davno pre očekivanog ishoda Velikog rata! ("Veliki rat" je kao pojam poznat najpre iz masonske interne literature, pa uveden u javnost).

NASPRAM te tri imperije zavojevačkih pa poraženih Centralnih sila, rusko carstvo pod krunom Romanov - iako i pre Velikog rata saveznik pobednica sila Antante - uništeno je i kao centralna pravoslavna monarhija! Samo je ruska dinastija, nijedna druga, protivnička, sva pobijena! Iako je car Nikolaj II bio mason (!) kao i mnogi od vođa Oktobarske revolucije i prethodne Februarske revolucije, počev od premijera Aleksandra Fjodoroviča Kerenskog. Sudbina Romanova se poistovetila sa sudbinom Obrenovića.

Dva spiska koja slede su podsetnik: ko su bili slobodni zidari zaslužni za oslobođenje Srba? Savremenici i saradnici Obrenovića, i njihovi protivnici pa, ilustrativno, masoni u kraćem vremenu nakon kraja te dinastije. Eventualno neupućenoj javnosti: od početaka masonstva, nijednu ložu trostepene "plave" ni "crvene" masonerije koja radi na 33 stepena, niko ne može da ukine. Velike lože i Vrhovni saveti, mogu ih samo "uspavati" na određeno vreme. Usput, masonska "plava" i "crvena" boja zvanično nemaju veze sa političkim, ideološkim bojama. Prvo su navedeni, za našu temu, važniji masoni iz Srbije i drugih oblasti Balkana:

Na Cveti 23. aprila 1815. blagosiljan je Drugi srpski ustanak, pod barjakom, skoro identičnom zastavi templara

MITROPOLIT Stefan Stratimirović (po njemu se zove loža osnovana 1926. u Novom Sadu), Đorđe Petrović Karađorđe (član i grčke "Heterije"), knez Miloš Obrenović, Mustafa-paša ("Srpska majka"), Mihailo Obrenović, Janko Katić, Petar Ičko, Toma Vučić Perišić, Petar Petrović Njegoš, Sima Milutinović Sarajlija (Njegošev mentor za inicijaciju u masone, po kom se zove loža osnovana 1930. u Sarajevu pod svetlošću i zaštitom Velike lože "Jugosavija"), prota Mateja Nenadović,(?) Ivan Mažuranić, Zaharije Orfelin, Jovan Cvijić, Ljudevit Gaj, Ivan Kukuljević Sakcinski, Jernej Kopitar, Stevan Mokranjac, Ivan Drašković, Valentin Vodnik, Maksimilijan Vrhovac, Ilija Garašanin, episkop Nikolaj Velimirović (sada Sveti), arhimandrit Platon, Vladimir Ćorović, Ivo Andrić, Jovan Dučić, Vladan Desnica, Vojislav Tankosić (i mnogi iz "Crne ruke"), Vladimir Vidrić, Stevan Sremac, Ljubo Leontić (šef Organizacije jugoslavenskih nacionalista ORJUNA u Splitu), pravoslavni sveštenik i istoričar SPC Milan Radeka (član lože "Ivanjski krijes" u Karlovcu, za života prijatelj autora ovog feljtona i davalac arhivske građe), Đorđe Vajfert, Sreta Stojković, Nikola Stojanović, Sekula Drljević, Pjer Križanić, Jovan Skerlić, Svetozar Pribićević, Srđan Budisavljević, Lazar Paču, Ferdo Šišić, Grga Novak, Viktor Novak, Ivan Ribar, Gustav Krklec, kraljevi Petar I i Aleksandar I Karađorđević i knez Pavle, Vladimir Ćorović, Slobodan Jovanović, Ivan Meštrović, Dragiša Vasić, Ivan Šubašić, Josip Broz Tito (kodnim imenom Titus, iniciran na jezeru Komo, severna Italija), vojvoda Živojin Mišić, Ante Trumbić, Frano Supilo, Franko Potočnjak, Petar Živković (general i premijer Kraljevine Jugoslavije uvođenjem Šestojanuarske diktature 1929) ...

TEMPLARI PREŽIVELI POGROM

SMATRALO se da je Red templara uništen u zaveri 13. oktobra 1307. u Francuskoj i drugim državama. Taj datum odredili su francuski kralj Filip IV Lepi i, pod njegovom kontrolom, papa Klement V. Pape su tad stolovale u izbeglištvu u Avinjonu, na jugu Francuske, a ne u Vatikanu. Deo templara preživeo je pogrome, spasao se, sačuvao poverljivu dokumentaciju, i nastavio da deluje. Tog datuma bio je petak i prozvan je "crni". Od tada širilo se verovanje da petak koji pada 13. u mesecu donosi nesreću. Mnogi srpski političari u HIH veku odbijali su da na taj dan donose važne odluke. To verovanje sačuvalo se manje-više do danas.

INOSTRANI masoni uticajni pre Obrenovića, u njihovo i malo kasnije vreme (ne)posredno važni za Srbiju: ruski carevi Petar Veliki, Aleksandar I Romanov i Nikolaj II Romanov, Napoleon Bonaparta, Adam Čartoriski, František Zah, knez Dolgoruki, Konstantin Ipsilanti, Karl Aueršperg, Karl Marks, papa Pije IX, kraljevi Edvard VI, VII i VIII, Đuzepe Đosue Karduči, Đuzepe Garibaldi, Đuzepe Macini, car Jozef II Habzburški Reformator, Napoleon III, filozofi Šarl Luj Monteskje, Žan-Žak Ruso i Fransoa Mari Volter, Riga od Fere, Vladimir Kerenski, Lav Trocki, Maksim Gorki, bugarski kraljevi Ferdinand i Boris, rumunski kralj Karol, grčki kralj Oton, Rotšildi, Lajoš Košut, Jan i Tomaš Masarik, vaseljenski patrijarh Atenagoras...

Kod Takovskog grma čuvaju se simboli masona i drugih tajnih bratstava

MNOGI iz porodice Obrenovića, njihovi saveznici ali i protivnici, bili su masoni u Srbiji, a neki od njih u inostranim ložama. Deo Obrenovića veže "sveta krv" za templare (Red siromašnih vitezova Hrista i Solomonovog hrama) i za Suvereni vojni hospitalski red Svetog Jovana Jerusalimskog od Rodosa i Malte (Malteški vitezovi, katolički red koji u carskoj Rusiji uspostavlja i pravoslavnu granu, posvećenu i dinastiji Karađorđević). To važi i za dokazane pretke Obrenovića, krvne srodnike starinskih blagorodnih porodica, kako se to zvalo. Templarima su pripadali neki srpski vladari i velikaši iz doba Krstaških ratova, ali i mnogo kasnije.

Deo Obrenovića veže "sveta krv" za templare, Red vitezova Hrista

Pod zastavom, skoro identičnoj zastavi templara, blagosiljan je 23. aprila 1815. na Cveti Drugi srpski ustanak. Kod Takovskog grma i u crkvi brvnari, koja još čuva simbolizam masona i drugih tajnih bratstava. Zbog obostranih ciljeva, ako imamo na umu onovremene komunikacijske uslove, moralo je proći duže vreme od uspostavljanja veza i pridobijanja Obrenovića za političke projekte tajnih bratstava. I pre njih, sada i ubuduće važi neprikosnoveno pravilo: nijedan državni udar, prevrat u bilo kojoj zemlji, nikad nije uspeo niti će uspeti bez tajne pomoći spolja! U to računamo atentate i druge metode likvidacije vladalaca Obrenovića.

 

Preporučujemo

Pratite nas i putem iOS i android aplikacije

Pratite vesti prema vašim interesovanjima

Novosti Google News
Tagovi

Drugi pišu

Pročitajte više

Komentari (4)

Svi komentari Ostavi komentar

Najnovije iz rubrike

Politika
Tenis
Fudbal
PEŠIĆ TVRDI: Stojaković će igrati za Srbiju, stigla reakcija mladog košarkaša

PEŠIĆ TVRDI: Stojaković će igrati za Srbiju, stigla reakcija mladog košarkaša