FELJTON - TRAŽENJE OPRAVDANJA ZA DVA SVETSKA RATA: Nemačka Drugim svetskim ratom „ispravljala nepravdu“ iz Versajskog mirovnog ugovora

POŠTO se naš feljton bavi prevashodno istorijom i geopolitikom Nemačke i odnosom prema Srbiji, navešćemo neke delove iz „podobne” istorija Nemačke uzete iz knjige litvanskog politikologa Gediminasa Vitkusa („Evropski mozaik: 28 država Evropske unije”) čiji je izdavač Delegacija EU u Beogradu, i to u zavidnom tiražu od preko 9.000 primeraka (za dva izdanja - 2015. i 2017) i koja se deli besplatno kao promotivna literatura .

Foto: Profimedia

Iako u se na početku navodi da sadržaj ove publikacije ne odražava nužno zvanične stavove EU i da je za navedene informacije odgovoran je isključivo autor, teško da bi izdavač dao pare za ovakvu luksuznu publikaciju i da je besplatno deli kao promotivni materijal, da se ne slaže sa njenim sadržajem i/ili nije prošla još neki vid recenzije ili pozitivnog mišljenja.

U sklopu poglavlja o Nemačkoj (str. 25-37) Prvi svetski rat, međuratni period i Drugi svetski rat se spominju samo u jednom pasusu (što je od ukupno 13 strana teksta, sa slikama, manje od pola strane teksta) i koji doslovce glasi: „Kada se Nemačka ujedinila, u Evropi je nastao, može se reći, novi međunarodni sistem, čiji je novi (ili drugi) centar postalo nemačko carstvo, sa nazivom Drugi rajh. Ipak, za razliku od Prvog, Drugi rajh nije trajao hiljadu, već jedva 47 godina. Druga imperija je pala nakon gubitka Prvog svetskog rata, u koji je Nemačka uvučena zbog samoubistvene težnje da preuredi uticaj u svetu u svoju korist. Nemačka je 1918. proglašena Republikom.

Međutim, izgubljeni rat je proizveo revanšističko raspoloženje. Posledice Versajskog mira bile su toliko teške i nepovoljne po Nemačku, da se ona odmah namerila da to ispravi. To je iskoristio Adolf Hitler (1889-1945) sa svojom partijom, koja je 1933, oslanjajući se na nacionalističku propagandu, pobedila na izborima. Hitlar je postao kancelar Nemačke i počeo intenzivne pripreme za novi rat. On je objavio cilj obnove nemačkog carstva - Treći rajh, koji će biti večan. Rat je počeo 1939. i završio se 1945. potpunom nemačkom katastrofom. Ona je bila primorana ne samo na bezuslovnu kapitulaciju, već i na pristanak na okupaciju kao i kasniju podelu na dve države. Kao što je pomenuto, podeljena je ne samo na dve države, nego i njena bivša prestonica Berlin” (str. 34-35).

KADA  bi neko ko nije upoznat sa istorijom čitao samo ovo poglavlje, mogao bi da zaključi da je „Nemačka uvučena u rat” (doduše, „zbog svoje samoubistvene težnje da preuredi uticaj u svetu u svoju korist”); da je „izgubljeni rat proizveo revanšističko raspoloženje”, što bi trebalo da bude neko opravdanje; da su „posledice Versajskog mira bile toliko teške i nepovoljne po Nemačku, da se ona odmah namerila da to ispravi”, što bi značilo da je mir bio „težak” i „nepovoljan”, što bi opet tebalo da bude opravdanje; to je „iskoristio Adolf Hitler sa svojom partijom”, pri čemu se ne pominje da je u pitanju nacionalsocijalistička ili nacistička partija (NSDAP), za koju čak i oni koji nisu previše upućeni nisu čuli ništa dobro; da je „rat počeo 1939. i završio se 1945.”, gde se ne kaže da je Nemačka započela rat (kaže se, doduše, da je Hitler, ne Nemačka, počela intenzivne pripreme za rat); da se rat završio „potpunom nemačkom katastrofom” i da je ona „primorana ne samo na bezuslovnu kapitulaciju, već i na pristanak na okupaciju, kao i na kasniju podelu države na dva dela”.

O SVETSKOM  ratu koji je nesporno izazvala Nemačka u kome je u svetu poginulo više od 50 miliona ljudi, Nemci počinila brojna masovna zverstva, Holkaustu nad oko šest miliona evropskih Jevreja i genocid nad čitavim nizom negerman- skih naroda (pre svega slovenskih) na rasnoj osnovi, koncentracionim logorima i logorima za istrebljenje nema ništa; zapravo, nema ništa o ovim važnijim događajima u novijoj nemačkoj istoriji, zato što ona nije prijatna za današnju „idiličnu sliku” koju EU želi da stvori o sebi. Uz to, u poglavlju o Francuskoj (str. 14-24) stoji sledeće: „ Posledice Versajskog mira bile su vrlo teške po Nemačku. Ona ne samo da je izgubila mnogo teritorije, već je morala da Francuskoj isplati ogromnu štetu. U Nemačkoj je zbog toga raslo revanšističko raspoloženje. Godine 1940. ponovo izbija rat između dve države. Bolje pripremljena Nemačka lako je pobedila Francusku, a njena vojska je u Parizu pripremila paradu” (str. 22).

Kada se čita ovakav prikaz najkontroverznijeg dela nemačke istorije,  na pamet pada nemački izraz rückgang machen, koji se uobičajeno prevodi kao „poni- štiti, ukinuti”, mada ima i mnogo precizniju formulaciju s kojom se retroaktivno nešto poništiti, učiniti kao da se nije dogodilo, a tu je i izraz ungeschenmachen ili „poništavanje (prethodnih) događaja”.

KOD NAS  je objavljen (2009) prevod knjige grupe nemačkih autora koja nosi naziv „Kratka istorija Nemačke” u vezi koje se mogu izneti neke interesantna zapažanja. Radi se o prevodu ponovljenog i (u završnom poglavlju) izmenjenog izdanja istog nemačkog izdavača čiji srpski prevod je u nešto kraćem obimu, zbog toga što su izostavljene slike i drugi prilozi dok je tekstualni deo, koliko se može videti, ostao isti kao i u nemačkom izdanju sve do poslednjeg poglavlja .

S obzirom na institucije za koje se navodi da su sponzorisale prevod na srpski jezik moglo bi se zaključiti da se radi o „državno sponzorisanom projektu” i to više institucija nemačkog govornog područja . Ovo nije ništa neuobičajeno i sporno, da najinteresantniji deo novije nemačke istorije (period 1814-1945) nije tako konfuzno, nejasno i šturo napisan (i to od strane autora kome ova oblast istorije, prema raspoloživim podacima o objavljenim radovima, nije matična), da će onaj ko ga bude pročitao steći vrlo skromno znanje o tom segmentu nemačke istorije (što je možda bio i cilj?) .

SA DRUGE strane, nešto obimnija „Nemačka istorija” (više autora), treće izdanje (2007), renomiranog izdavača Brockhaus zaslužuje pohvale zbog obuhvatnosti, ukljujčujući i delikatne teme, pa i one koje se odnose na istorijat NDR, koji se kod opštih izdanja istorije Nemačke, uglavnom malo obrađuju (ili se samo površno spominju), kao da je „zapadnonemačka istorija” (1945-1990) jedina merodavna istorija (cele) Nemačke [84]. Nažalost, ona nije prevedena kod nas, već napred navedeno prilično manjkavo izdanje, čiji je prevod „podržan” od strane zvaničnih institucija.

U suštini, logika koju zastupaju „nemački revizionisti” je jednostavna: ako Nemačka nije (jedina) kriva za Prvi svetski rat, onda je Versajski mirovni ugovor bio nepravedan i želja Nemačke da ispravi njegove posledice je (relativno) opravdana - a to je bio Drugi svetski rat!

SUTRA: NOVO TUMAČENjE PROŠLOSTI PO MUZEJIMA I IZLOŽBAMA

Preporučujemo

Feljton

0 1

FELjTON - SVET SE UBRZANO MENjA I PRETVARA U VELIKI HAOS: Raspadom SSSR, Jugoslavije i Čehoslovačke stvorene 22 nezvisne države

23. 03. 2023. u 18:00

Feljton

0 1

FELjTON - VELIKI POVRATAK NEMAČKE NA BALKAN: Ujedinjena Nemačka odigrala je presudnu ulogu u raspadu Jugoslavije

22. 03. 2023. u 18:00

Feljton

0 0

FELjTON - BALKAN REGION PUN PODELA I PROBLEMA: Za sve se pita Nemačka, zemljama jugoistočne Evrope ostaje svetla "evropska perspektiva”

21. 03. 2023. u 18:00

Feljton

0 0

FELjTON - NEMAČKA "UČI" EVROPU KAKO DA SE PONAŠA U "SVOJOJ KUĆI": Nova nemačka moć se zasniva na ekonomiji

20. 03. 2023. u 18:00

Pratite nas i putem iOS i android aplikacije