SLAVI GDE MU JE UBIJENA BABA: Milošević potvrdio odlazak u Knin, a istoričari upozoravaju - identitet Srba u Hrvatskoj više ne postoji
U KNIN idem otvorenog srca, iskreno, sa nadom da ova vlada može da napravi taj tako važan korak, korak prema budućnosti, boljem društvu, društvu razumevanja, poštovanja i tolerancije i da možemo izaći iz rovova u kojima smo ukopani.
Ovo je napisao jutros na društvenim mrežama potpredsednik hrvatske vlade Boris Milošević, koji će sigurno 5. avgusta biti u Kninu, u delegaciji hrvatske vlade.
Svoju je odluku objasnio na "Fejsbuku" pod naslovom "Priča jednog Srbina iz Hrvatske".
- Nije mi bilo lako doneti ovu odluku, kako zbog privatne porodične tragedije, tako zbog svih onih Srba koji su u "Oluji" nekog izgubili...
Prisetio se i svog doživljaja "Oluje" koju je, dočekao u rodnom Šibeniku, brinući tih dana za oca koji je bio mobilizovan kao hrvatski vojnik, za svoje prijatelje koji su bili u Hrvatskoj vojsci, kao i za rodbinu koja je bila na drugoj strani.
Nakon očeve demobilizacije, priča on, odlazili su u selo Bribirske Mostine, gde je bio svedok pljački napuštenih srpskih kuća, gde je ostala da živi njegova baba koja nije htela da napusti svoju kuću.
- Početkom septembra našli su je mrtvu, bila je ubijena vatrenim oružjem iz neposredne blizine. Ubica je pronađen slučajno zbog vlastitog bahaćenja, smatrajući da niko neće istraživati ubistvo "četnikuše", kako je sam rekao. Osuđen je na 7,5 godina, da bi izašao za 3,5 godine, nakon što je dobio predsednikovo pomilovanje - ispričao je Milošević.
Otac Borisa Miloševića je bio mobilisan u hrvatsku vojsku
Najavljeni dolazak u Knin Borisa Miloševića čin je kojim se legitimiše progon srpskog naroda tokom te vojne operacije, ocenjuje istoričar Predrag Marković.
- Zamislite da Savez jevrejskih opština u Nemačkoj prisustvuje proslavi neke vojne akcije Nemačke iz Drugog svetskog rata! - navodi Marković.
Istoričar Ljubodrag Dimić vidi gest Miloševića kao akt samoporicanja i samoponištavanja kojim bi se, kaže, potvrdilo da identitet Srba u Hrvatskoj više ne postoji. Ističe da su Srbi na prostoru Hrvatske duže od jednog veka izloženi uništavanju, poricanju, degradiranju i proterivanju, ali da su to činili drugi, dok je pozivom da prisustvuje obeležavanju vojne akcije srpski narod doveden u situaciju da sam sebe poništava, da se stidi svog imena i prezimena, svoje vere, svog nacionalnog opredeljenja i odnosa prema državi koju je nekada stvarao i koju je branio,
- Onda je to kraj priče o Srbima u Hrvatskoj - ocenjuje Dimić.