GETO ZA SRBE - OTERANI IZ 312 NASELJA: Uz zahtev koji će podneti KFOR-u, Srbija će dostaviti i obiman materijal o progonu našeg naroda

Uz taj zahtev, naša država pripremila je na desetine stranica poražavajućih podataka koji potvrđuju etničko čišćenje srpskog i drugog nealbanskog stanovništva na KiM tokom poslednje dve decenije međunarodnog prisustva.

U dopisu koji dostavlja naša država, ističe se da se sprovodi kontinuirano višedecenijsko ugrožavanje života, bezbednosti i opstanka našeg naroda na KiM, koje je dostiglo takve razmere da se zahteva hitna i neodložna akcija međunarodnog bezbednosnog prisustva i svih drugih subjekata prema snagama kosovskih Albanaca, jer je od uspostavljanja misije, etnički očišćeno 312 naselja.

Upozoravajući KFOR na alarmantnu situaciju, srpska strana ukazuje na sliku prema kojoj preostali Srbi na KiM danas žive u getu, ograđeni bodljikavom žicom, bez mogućnosti slobodnog kretanja. Očigledan primer je zajednica Srba u Orahovcu, koja predstavlja "moderne Jevreje", kao i nekoliko Srpkinja u Đakovici koje su u "urbanom zatvoru", dok je Đakovica za Srbe poluslužbeno proglašena za "zabranjeni grad".

Bezbednost i opstanak Srba, kako se navodi, direktno ugrožava i sistemsko onemogućavanje njihovog prava na korišćenje svog maternjeg srpskog jezika, jer Srbi nijedan dokument, kao ni propis ne mogu da dobiju na svom jeziku.

U prilog sistemskom uništavanju opstanka Srba navodi se da su do juna 1999. godine živela ukupno 372.444 pripadnika nealbanskih zajednica, od čega je Srba bilo 239.761. Nekoliko meseci nakon raspoređivanja KFOR-a, pokrajinu je napustilo čak 56 odsto ukupnog broja nealbanaca - 209.068, od kojih 156.565 Srba.

Od 1999. do 2002. godine, uz upotrebu nasilja od strane naoružanih grupa kosovskih Albanaca, u potpunosti je etnički očišćeno šest od sedam urbanih gradskih sredina u kojima su pre sukoba u većem procentu bili Srbi. Južno od Ibra od 437 naseljenih mesta u kojima su živeli Srbi, očišćeno je 312 naselja, u celosti Dečani, Đakovica, Klina, Uroševac, Suva Reka...

- Ukupno je, tokom martovskog pogroma, na prostoru KiM Srba ubijeno osmoro, teže ili lakše ranjeno 143, dok je proterano 4.012. Etnički je potpuno očišćeno šest gradova i devet sela, zapaljena 41 crkva, porušeno, zapaljeno ili teško oštećeno 935 srpskih kuća i 10 društvenih objekata, škola, domova zdravlja, pošta - navodi se u dokumentu.

U Kosovom Polju, pokazuju podaci, pre 1999. živelo je oko 6.000 Srba, dok je posle pogroma, u kome je zapaljeno 106 srpskih kuća i dve pravoslavne crkve, bilo njih 80. Iz Obilića su tokom pogroma proterani svi preostali Srbi, dok je u Đakovici uništeno 30 kuća, a četiri preostale starice su evakuisane iz grada. Od 1999. do marta 17. marta 2004, broj Srba u Prizrenu sa 8.300 spao je na 65, Uroševcu sa 5.300 na desetak, dok danas tamo nema nijednog Srbina, dok je Gnjilane bio dom za 8.000 Srba, a do 2004. preostalo ih je 250.

Tokom pogroma uništen je 41 pravoslavni duhovni objekat, od toga 19 spomenika kulture prve kategorije. Ukradeno je oko 10.000 vrednih fresaka, ikona, drugih relikvija, kao i knjige krštenih, venčanih i umrlih koje svedoče o vekovnom trajanju Srba na KiM. Od 1999. do decembra 2022. godine ukupno je bilo 9.372 napada na Srbe i Srpsku pravoslavnu crkvu. Ubijena je 661 osoba srpske nacionalnosti, a teže i lakše povređeno njih 1.363.

Prema podacima UNHCR, koji su zabeleženi prilikom registracije interno raseljenih, ukupno je uništena 33.141 stambena jedinica. Kada je reč o povratku, na prostoru Kosova i Metohije je ubedljivo najmanji procenat u svetskim okvirima. Posle 23 godine, vratilo se svega 1,9 odsto od ukupnog broja proteranih.

NA SEVER 14 ILEGALNIH UPADA od 2013.

SRBIJA je u zahtevu podsetila međunarodnu zajednicu da je prvim sporazumom između Beograda i Prištine, bezbednost većinskog naroda osigurana kroz stvaranje regionalnog policijskog direktorata na čijem čelu će biti Srbin, da etnička struktura mora da oslikava strukturu regiona koju čine 95 odsto Srba. Priština se obavezala da na sever ne može da upućuje svoje bezbednosne snage bez poziva i odobrenja komandanta direktorata, komandanta KFOR-a, kao i četiri gradonačelnika srpskih opština. Ukazujući na grubo kršenje dogovorenog, navodi se da je od 2013. do 2022. registrovano 14 takvih ilegalnih upada parapolicijskih snaga privremenih prištinskih institucija.

IZBEGAVAJU ZSO

JOŠ jedno kršenje, odnosno neispunjavanje potpisanih obaveza, Beograd ukazuje da je od 2011. zaključen 51 sporazum sa Prištinom. Najvažniji je iz 2013, kojim je garantovana Zajednica srpskih opština, ali ta tvorevina ni danas nije formirana usled odbijanja Prištine da ispuni svoje obaveze.