SRĐA TRIFKOVIĆ O "OLUJI": Najzapadniji ogranak srpstva prognan je i zaogrnut plaštom zvaničnog zaborava
GODIŠNjICA zločinačke hrvatske akcije „Oluja“ u kojoj je poginulo i nestalo preko 1.800 Srba, a sa vekovnih ognjišta proterano najmanje 220.000 stanovnika nekadašnje Republike Srpske Krajine, akcije koja je rezultirala najvećim etničkim čišćenjem nakon Drugog svetskog rata, svakako je jedan od najtragičnijih događaja, ne samo iz novije istorije, nego i šire.
Foto: Printskrin Youtube Balkan info
Istoričar Srđa Trifković je izjavio da je srpsko-hrvatski sukob u vreme raspada SFRJ nastao sudarom dva predvidljiva elementa: traumatičnog kolektivnog sećanja zapadnih Srba na NDH i nespremnosti nove hrvatske vlasti da Srbima u Hrvatskoj ponudi iole prihvatljiv kompromis.
- Progon Srba započeo je nedugo posle pobede HDZ u proleće 1990, da bi dostigao vrhunac pre 27 godina, u leto 1995. Kao posledica još nerasvetljenih dogovora zvaničnog Beograda i Zagreba, oko četvrt miliona njih bilo je primorano da u jednom danu, bez igde ičega, napusti vekovna ognjišta. Tragedija krajiških Srba protekla je tada, a nastavlja se i danas, uz savršenu ravnodušnost ne samo tzv. međunarodne zajednice već i većeg dela srpskog političkog i medijskog establišmenta. Najzapadniji ogranak srpstva, koji je vernost svojim korenima vazda skupo plaćao, prognan je i zaogrnut plaštom zvaničnog zaborava - istakao je Trifković.
On podseća da su u viziji Starčevića i Tuđmana, Srbi Krajine jedan stran narod neizvesnog porekla koji je nepozvan došao u Hrvatsku i oduvek bio neprijatelj Hrvata.
- Da paradoks bude veći, ti tobožnji "vlaški uljezi" su u isto vreme proglašavani izdajnicima, otpadnicima od hrvatstva koji su “svoju domovinu” Hrvatsku izdali stranim, srpskim interesima. Po toj logici Srbi su u isto vreme bili i strano telo i bivši Hrvati koji su primili pravoslavlje i tako na prevaru posrbljeni. U oba slučaja, bilo da je reč o „uljezima“ ili o „posrbljenim Hrvatima“, opstanka im nije bilo. U leto 1995. krvlju i bezimenim grobovima obeležen je njegov put progonstva sa vekovnih ognjišta - smatra on.
Sudbina Srba Krajine 1945-45. i njihovih potomaka tačno pola veka kasnije 1991-95, dodaje Trifković, ukazuje da se u istoriji stvari ponekad menjaju da bi ostale iste.
- Kad god se među Srbima nostalgičnim tonom pomene Jugoslavija, a to se, nažalost, još uvek događa, treba se setiti, baš na to slovo „J“, Jadovnog i Jasenovca - zaključio je Srđa Trifković.
(IN4S)