UZ LELEK I SUZE SU PADALI NA KOLENA I GRLILI "KAMENI CVET": Vlasti SFRJ Brionski plenum bio važniji od jauka 30.000 ljudi

Najpre je trebalo da prođe više od 20 godina da porodice nastradalih u Jasenovcu dobiju priliku da dođu na mesto gde su zverski umoreni njihovi najmiliji, da bi i otkrivanje spomenika "Kameni cvet" 4. jula 1966. obeležili potresni događaji o kojima se ćutalo.

Autor monumentalnog spomenika arhitekta Bogdan Bogdanović sačuvao je u svojoj memoarskoj knjizi "Ukleti neimar" autentično svedočanstvo o dubokim emocijama sa kojima je više od 30.000 okupljenih pristupilo njegovom spomeniku. Naime, krutim protokolom režirana, svečanost u Jasenovcu počela je govorom prvoborca Marka Belinića, koji se masi okupljenog sveta i rodbini žrtava obratio za ono vreme uobičajenim rečima i frazama.

Usred monotonog govora, kako je svedočio Bogdanović, masa se pokrenula. Ljudi su spontano i bez ikakvog poziva krenuli preko polja ka "Kamenom cvetu", udaljenom od bine gotovo kilometar. Preko pokošene livade, uz lelek i suze, krenule su žene u crnini, zabrađene maramama, starci, deca iz rata. Kako su pristizali do spomenika, padali su na njegovo podnožje, grlili i ljubili njegove stubove.

Tadašnja štampa nije prenela ništa od atmosfere koja je tog dana vladala u Jasenovcu. Ovaj događaj "potopljen" je gigantskim novinskim tekstovima o reakcijama partijskih foruma na odluke Brionskog plenuma, održanog nekoliko dana ranije.