ISTORIJA DEMANTUJE MILANOVIĆA: Obični, mirni i pošteni građani završili su u Jasenovcu jer su bili - Srbi
Što je najvažnije zločini su činjeni uz poklič "Za dom spremni", koji i danas ima legalitet u Hrvatskoj
Arhvia
DOSLOVNO drugi dan od uspostave takozvane Nezavisne Države Hrvatske, ustaše su počele sa iseljavanjem zagrebačkih Srba iz njihovih stanova, a mnogi od njih kasnije su završili u Jasenovcu. Obični, mirni i pošteni građani imali su samo jedan problem: bili su Srbi.
Toliko o tezi Zorana Milanovića i revizionističkom stereotipu da su Srbi slati u logor smrti jer su pružali otpor novoj državi. Nakon Franje Tuđmana od kojeg su se čule slične teorije, sadašnji šef hrvatske države ustvrdio je da je otpor na Potkozarju rezultirao masovnim slanjem Srba u zloglasni logor, a da je pre toga počinjen genocid nad Jevrejima koji nisu uzeli oružje u ruke.
Istorijska istina je nešto sasvim drugačija. Onog časa kada je ustaška čizma zamarširala Hrvatskom, počeli su zločini nad Srbima i Jevrejima, od Zagreba do Gline, od Korduna do Banije. U Jasenovcu je ubijeno najviše Srba, a kriterijum za odvođenje u zloglasni logor nije bio otpor ustaškom režimu, već činjenica da su srpske nacionalnosti i pravoslavne vere.
O Jasenovcu smo se svašta naslušali, od toga da je tamo ubijeno svega nekoliko hiljada Srba, do toga da je za mnoge logor bio "spas" od ratnog vihora i mesto gde su se "igrale operete". A Jasenovac je bio stratište kojeg se ne bi postideo ni nacistički režim, mesto gde se dogodio genocid i nad Srbima i nad Jevrejima, pre svega nad nevinim ljudima. Među ubijenima je bilo i Srba iz jasenovačkog kraja koji su prešli u rimokatoličku veru, ali i naroda koji nije učestvovao ni u kakvom ustanku protiv NDH režima.
Što je najvažnije zločini su činjeni uz poklič "Za dom spremni", koji i danas ima legalitet u Hrvatskoj. I gde se još vode rasprave treba li ga zauvek i svagde zabraniti.