REKS IZ EKONOMSKE KLASE: Slike iz Kabula pokazale koliko Amerikanci vrednuju saveznike kojima prethodno demokratiju donesu bombama

OVAJ jad koji gledamo u Avganistanu ima sve istorijske elemente svojstvene imperijama u opadanju, ali je jedna scena pedagoški poučna i za ovdašnje nosioce kolonijalnog mentaliteta. U opštem metežu kabulskog aerodroma videli smo i kako se izbezumljeni Avganistanci vešaju o točkove aviona dojučerašnjih zaštitnika, ne bi li sa njima odleteli što dalje od talibanske najezde.

Kroz okrugle prozore letelica gledali su ih načuljenih ušiju vojni psi, koji su dobili prednost u odnosu na nesrećnike od kojih su se neki strmoglavili sa ogromne visine okončavajući svoje živote kao krvava fleka na betonskoj pisti.

Eto, toliko Amerikanci vrednuju one saveznike kojima, prethodno, demokratiju i berićet donesu bombama. Neotrežnjen vijetnamskim fijaskom Ujka Sem je za 20 godina na "pravedni rat" u Avganistanu potrošio više od 2.000 milijardi dolara. Stradalo je više od 150.000 ljudi, od kojih su 2.300 ratnici Pentagona. I vraća se iz tog kamena poražen i ponižen.

Ako se za "zatucani" Avganistan može reći da su Jenkiji tamo dve decenije branili svoj way of life, šta su kog vraga tražili u Siriji, najemancipovanijoj državi Bliskog istoka, ili u Libiji koja je pod onim pukovnikom imala čak i primese skandinavskog modela socijalne države? Prva posle "oslobođenja" liči na scenografiju "Pobesnelog Maksa", gde svako pleme ima svoju naftnu platformu, a druga i dalje krvari, razrušena i raseljena. Bode oči i to što Amerikanci sada svoj totalni debakl zatrpavaju ridanjem za ženskim pravima u Avganistanu, a koliko do juče kod njihovih glavnih saveznika Saudijaca žensko nije smelo čak ni da vozi kola.

Naravoučenije: ne uzdajte se mnogo u američko savezništvo, inače ćete završiti kao oglodana koska i biti bačeni u ralje nekog Reksa iz ekonomske klase. To bi i Albanci na KiM trebalo da imaju na umu.