STATISTIKA JE KAO BIKINI: Nastavak crne serije ili "deseta sreća" za "crvenu furiju"?
SKORO svaki veliki fudbalski turnir ima svoju "grupu smrti" i "finale pre finala".
Na tekućem EURO 2024 reprezentacija Španije, aktuelni osvajač UEFA Lige nacija, prošetala se "grupom smrti" u kojoj su pored nje bili još uvek, ali ne zadugo, zvanični šampion Evrope Italija i viceprvak Lige nacija Hrvatska. Sada "crvenu furiju" očekuje "finale pre finala" u kome će joj protivnik biti reprezentacija domaćina Nemačke.
Utakmica, koja se igra od 18 časova na stadionu "Gotlib Dajmler" u Štutgartu, ovaj epitet zaslužila je zbog načina na koji su današnji rivali izborili plasman u ovu fazu. Istina, Nemci su se malo mučili protiv Švajcarske u grupi, dok ih je protiv Danske u osmini finala pomilovala Fortuna, a zlobnici će reći i sudije, glavni i VAR, ali opšti utisak je da su "furija" i "manšaft" pokazali najviše u dosadašnjem delu EURA.
Opšti utisak je da je Španija ipak pokazala više, što govori i gol-razika 9:1, pri čemu nijedan protivnički igrač nije uspeo da savlada španskog golmana, gol Gruzije delo je igrača Španije Robina le Normana.
Po svemu prikazanom čini se da Španiju niko ne može da zaustavi na ovom Euru i spreči je da osvoji četvrti rekordni naslov šampiona Evrope.
Jedino čega igrači i navijači "crvene furije" mogu da se plaše je crna tradicija kada je u pitanju igranje protiv domaćina na velikim takmičenjima.
Jer, Španija nikada u svojoj istoriji nije pobedila domaćina evropskih ili svetskih prvenstava, a sastajala se devet puta do sada s njima!
Na Mundijal u Italiji 1934. godine Španija je došla sa podmlađenim timom i jednom velikom zvezdom, golmanom Rikardom Zamorom. Niko zato nije očekivao da u prvoj rundi eliminišu večite favorite Brazil, predvođene crnim dijamantom Leonidasom, ali golovima Čata Iragarorija i Isidra Langare upravo su to i uspeli, samo da bi u drugom kolu ispali od domaćina i potonjeg šampiona sveta Italije.
Brazilci su se osvetili 1950. godine u finalnoj grupi, kada su deklasirali Špance sa 6:1, ali na njihovu nesreću na kraju je Urugvaj osvojio naslov prvaka i to usred slavne "Marakane" u Riju.
Trideset godina kasnije, opet je Italija zaustavila Španiju. Na EURO 1980. godine "furija" je bila u grupi sa Belgijom, Engleskom i domaćinom Italijom i osvojila je samo jedan bod i to protiv "azura" (0:0).
Četiri godine kasnije u Francuskoj, Španija je stigla do finala Eura, ali tamo je čekao strašni domaćin predvođen tada najboljim igračem Evrope Mišelom Platinijem i Francuska je pobedom od 2:0 došla do svoje prve titule prvaka Evrope i prvog velikog trofeja.
Prvi susret sa Nemačkom kao domaćinom, Španija je imala na EP 1988. kada je Rudi Feler sa dva gola doneo pobedu "manšaftu" u direktnom okršaju za polufinale. Španci nisu imali sreće ni 1996. u Engleskoj, gde su na penale ispali od domaćina u četvrtfinalu.
Za ono što se desilo 2002. na Mundijalu u Japanu i Južnoj Koreji ne može se reći da ima veze sa srećom, jer su Španiji poništena dva čista gola protiv jednog od domaćina u četvrtfinalu. Južna Koreja je i u osmini finala na sličan način izbacila Italiju, ali kasnije u polufinalu Nemci nisu dozvolili nikakve smicalice.
Na EURO 2004. godine u Portugalu Španija je izvukla najdeblji kraj u grupi sa domaćinom i potonjim prvakom Evrope Grčkom, jer pobeda nad Rusijom nije bila dovoljna za prolaz u drugu fazu uz remi sa Grčkom i poraz od Portugala.
Konačno, 2018. godine, domaćin Mundijala Rusija šokirala je Špance na penale u osmini finala.