SEĆANJE NA KRVAVI OKTOBAR 1941. GODINE U JADRU: Nebo „dohvatilo zemlju“ od tuge!
U OKVIRU velike kaznene ekspedicije, koju su sproveli nemački fašisti sredinom oktobra 1941. godine u selima Gornjeg Jadra, kada je streljano 3000 seljaka iz ovog dela Srbije i jedan broj izbeglih Srba, od ustaške kame iz Slavonije, 18. oktobra, pre 79 godina, u selu Krivajica ubili su 92 meštanina, među kojima je bilo i dece, žena i starih osoba.
Foto: V. Mitrić
U znak sećanja na taj zločin, u Krivajici su sveštenici iz Draginca, Stanko Vasić i Branko Maletić, sčužili parastps nedužnim žrtvama, čije pogubljenje i danas ima traga kod ovdašnjih ljudi.Godine i decenije su prolazile, posle tog događaja, da bi se u selu čula pesma i organizovano veselje.
Najveće svedočanstvo o stradanju Jadrana ostavio je loznički publicista i novinar, Miloš Pantelić, kroz knjige „Kolo smrti oko Jadra“ i „Nad humkama mališana“, nažalost u to vreme osporavan, nez ikakvog razloga, od tadašnje lokalne bratije u Loznici!?Pantelićev vredan saradnik i saborac u pisanju tih svedočanstava o stradnju seljaka, najvećem na svetu u Drugom svetskom ratu, u to doba, bio je tada mladi sveštenik, Stanko Vasić, cikotski paroh, danas protojerej stavrofor u penziji.
-Žrtva fašističkog terora u Krivajici bilo je dete, Jelisaveta Tešanović, koje je imalo samo pet meseci -kaže kroz suze prota Vasić. -Fašisti su istrebili porodice Rakić, Ilić, Đukić, Stanković...Niko od njih nije preživeo.Svedočili su mi meštani, koji su u te dane sačuvali živote, jer su bili izbegli u sela Rađevine, da da su došli da sahranjuju komšije i srodnike, njihova tela su bila načeta od paščadi i svinja!Tuga je bila do neba, svedočio mi je meštanin Stanko Đukić, ističući da je delovalo kao da se „spustilo nebo do zemlje“.