SVETLI VERU RODA SVOGA: Veliki jubilej manastirske crkve u Čokešini kod Loznice

Tim povodo  svetu arhijerejsku liturgiju služio je episkop šabački Lavrentije(Trifunović) sa sveštenstvom iz Jadra, Pocerine i Mačve, koji je naglsio je da ovo bio decenijama i vekovima „svetinonik vere pravoslavne, oaza duhovnosti i mesto gde su ljudi dolazili rado u dobru  i zlu, kao u najrođeniji dom“.

- I spravom se tako vernici i danas osećaju kada o ovoj svetinji brine mati Ana, vredna kao pčela, sa  čeljadima koja joj pomaži i verujućim ljudima, koji istin ski ljube i veru svoju i bogomolju u koju su dolazili i njihovi dedovi, pradedovi, čukundedovi – rekao je vladika Lavrentije.

- Danas, kada vlada pandemija korona virus, drago mi je kad vidim kako su ljudi pažljivi jedni prema drugima, kako vole jedni druge, poštuju i brinu jedni od drugima, što je nasušna potreba.Daće Bog i ovo zlo će nestati, a naši hramovi, poput vremešne crkve u Čokešini, koja je potpuno obnovljenja, kao i čitav manastirski kompleksi  jesu mesta za prikupljanje duhovne snage sa kojom se možemo i sa najvećim pošastima da hvatamo ukoštac.

Vidoje Petrović, gradonačelnik Loznice, kaže da je „Loznica ponosna što među biserima pravoslavlja ima Manastir Čokešinu, koja blista i sija sjajem Obilića i crkvu, koju je  temeljima stare koje su porušile Osmanlije, u Prvom srpskom ustanku,  podigao Jevrem Obrenović, brat kneza Miloša, inače loznički zet, koji je bio oženjen Tomanijom, kćerkom lozničkog vojvode Ante Bogićevića, ženom koja je bila najpismenija kod  Srba u svoje doba, koja je dosta doprinela izgradnji modernog  Šapca, a imala je veliki ulogu godinama na dvoju Obrenovića“.

- Kad se, ovim povodima, vratimo u prošlost setimo se da je prvi kralj savremene Srbije, zapravo, bio kralj Milan Obrenović, unuk Jevrema i Tomanije, koji je praunuk našeg vojvode  Ante Bogićevića  čije su gospodstvo i Turci poštovali, i njegove supruge Anđelije rođene u Runjanima, kod Loznice – kaže Petrović.

- Ove svetinje nas obavezuju, kao i njihovi zadužbinari, da se neprestano borimo i radimo, kako bismo imali šta da ostavimo vredno za mlade naraštaje. Mislim da su i iza nas dela vredna da se pamte, ali nikada ne stajemo, već stalno idemo dalje.       

Manastir je na poprištu Bitke na Čokešine, iz Prvog srpskog ustanka, opevane u epskoj narodnoj pesmi.To  je, pre 216 godina, prvi okršaj sa Turcima na početku ustanka koji je opredelio i dalji tok celokupnog ustanka. Ovaj značajan događaj se obeležava u porti manastira Čokešina, sećajući se hrabrih braće Nedić, Damjana i Gligorija i njihovih trista hajduka, koji su ne žaleći svoje živote zaustavili daleko nadmoćniju tursku vojsku koja je krenula iz Bosne ka Šapcu i Beogradu, ali je desetkovana posle boja morala da se vrati nazad u Bosnu.