KOŠARKA JE LJUBAV, ALI I POSAO OD KOJEG ŽIVE MOJI NAJDRAŽI: Milivoje Jovčić, legenda košarkaškog suđenja

     Milivoje Jovčić, rođen u Beogradu, na Voždovcu, sada je zvanično stanovnik Zrenjanina, gde mu živi familija, supruga i deca, ali oba grada podjednako smatra svojim najmiljim i ima ga i u jednom i u drugom ravnomerno. 

     - Ima onih koji u šali peckaju, odakle ti je žena, odatle si i šta ću prihvatam to, mada se uvek rado sećam detinjstva i školovanja u mom rodnom gradu - započinje priču Milivoje, koji u kontinuitetu, od 1996.godine sudi košarkašku Evroligu i sva značajna svetska i evropska košarkaška nadmetanja u ženskoj i muškoj konkurenciji. 

   Sa šesnaest godina, položio je prvi sudijski ispit i počeo da sudi košarkaške utakmice, 1994. godine stekao je zvanje Saveznog košarkaškog sudije, a već naredne i međunardodnog arbitra i u sezoni 1995./96. sudio po put fin. plej ofa A Savezne muške lige, a 1996. godine debitova u Evroligi, koja je tada bila pod organizacijom FIBA.

    - Bila je to utakmica u Moskvi CSKA- Makabi, veliko uzbuđenje, ali ništa manje od onog koje osećam pred svaku utakmicu, isti zanos, magija i čar - uz osmeh nastavlja Milivoje, koji se trenutno sa porodicom odmara i uživa u čarima leta. 

     Od te sezone sada već daleke 1996. godine, stalni je učesnik i svih značajnijih letnjih međunarodnih reprezentativnih takmičenja i tako u krug, punih 28 godina  

   -  1997. godine sudio sam svoje prvo seniorsko Evropsko  prvenstvo za žene, u Mađarskoj i kao vrhunac, utakmicu za treće mesto, a već naredne godine bio učesnik Svetskog šampionata u Atini i sa 24 godine ubedljivo najmlađi sudija turnira - priseća se Milivoje, jedan od najboljih srpskih košarkaških sudija svih vremena, koji je svoje prvo Evropsko prvenstvo za muške seniorske reprezentacije sudio 1999.. godine u Francuskoj. 

     San svakog zaljubljenika u sport, da bude učesnik Olimpijade, ostvario je 2000 -te godine u Sidneju, kada je sudio i prvi fajnal for Evrolige za žene, dok je u sezoni 2002./03. sudio finale Uleb kupa i Evrolige. 

   -  Od 2016. na žalost, zbog poznatog sukoba FIBA i Evrolige, ne sudim takmičenja u organizaciji svetske košarkaške organizacije. Prošle godine nije mi produžena FIBA licenca, ali to naravno ne umanjuje moj status u kosarci generalno - dodaje internacionalac koji je obišao svih pet kontinenata i to smatra ogromnim životnim benefitom. 

    - Do sredine devedestih godina prošlog veka, evropske lige su bile jos uvek na amaterskom nivou, mi kao košarkaške sudije, imali smo privilegiju da u gradovima gde sudimo, obilazimo muzeje, galerije, razne znamenitosti i upoznajemo lokalnu kulturu, običaje i način života, ali se reorganizacijom Evrolige 2000/01. godine , kodeks i komunikacija sa klubovima domaćinima, znatno promenila i sada sami sebi organizujemo putovanje- nastavlja Jovčić, uz naglasak sa se to mnogo ne kosi sa modusom njegovog osnovnog životnog stava, da je sto posto posvećen poslu kojim se bavi.

    - Sa istom energijom i maksimalnom koncentracijom pristupam svakom meču, trudim se da dam maksimum, a to je po meni moguće, jedino ako si pre svega fizički, a onda i psihički spreman i fokusiran. 

    - Svi smo mi deo košarkaškog sistema, delujemo kao tim i držim se one proverene: Tim je jak, koliko je jak njegov najslabiji pojedinac, pa tako pristupam i prema kolegama i gledam da uvek maksimalno doprinesem - kaže Milivoje, zahvalan svojoj porodici, na uvek maksimalnom razumevanju i podršci.  

   Kaže da na utakmicama, naročito kada su domaći Derbi a sudio ih je u sezoni i po četiri ili pet puta, jednostavno ignoriše publiku, a on je fokusiran samo na parket i događaje na njemu, sto je preporuka svim mlađim kolegama. 

   - Znam da mnoge ponekad učestali čelendži nerviraju, ali tehnologija je mnogo doprinela tačnosti suđenja i jedini je problem loših uglova kamera kada se ni uz pomoć naknadnog gledanja snimka ne može sa sigurnošću pravedno razrešiti neka situacija - dodaje na kraju košarkaški arbitar, koji se, kako kaže, ne razlikuje od ostalih običnih smrtnika, ima svoje privatne želje i planove, ali se u fokusu košarkaškog terena i reketa, potpuno ostvario i ispunio sve želje i snove. 

   -  Zato je svaka naredna sezona zlatna za mene i sa velikim nestrpljenjem pripremam se za svaku koja tek dolazi!  

Antrfile