PARTIZANOVIH 75 SVEĆICA: Jedan od najtrofejnijih sportskih klubova na planeti danas slavi veliki jubilej
TRI četvrtine veka, nepregledan niz trofeja u svim sportovima poznatim čovečanstvu, evropske krune, golovi, koševi, trke, hici i ko zna šta sve ne - za pamćenje i istorijske knjige. Sve to je juče bio, danas jeste, a i sutra će biti Partizan!
Jedan od najtrofejnijih sportskih kolektiva na svetu, JSD Partizan danas gasi 75 svećica na rođendanskoj torti u trenutku koji svakako nije najsvetliji za ovu porodicu, ali definitivno ne umanjuje ponos i zadovoljstvo kod onih koji su nepovratno "inficirani" crno-belim bojama.
Kada je početkom posleratne jeseni te 1945. na tekovinama pobede antifašističkih snaga u Drugom svetskom ratu osnovano Fiskulturno društvo Centralnog doma jugoslovenske armije Partizan, malo ko od entuzijasta koji su krenuli u skroman projekat je mogao da pretpostavi šta će doneti godine pred njima. U svojevrsni "pilot-projekat" su od prvog dana znanje, znoj i trud utkali fudbaleri, atletičari, košarkaši, biciklisti i teniseri, a prve obrise današnjeg izgleda crno-beli kolektiv dobija 1950. kada se reorganizuje i postaje sportsko društvo. Istovremeno, sportske sekcije postaju klubovi u kojima se pored pripadnika tadašnje JNA okupljaju i građani svih uzrasta osnivajući omladinske, a u nekim klubovima i ženske ekipe. Današnji naziv Jugoslovensko sportsko društvo datira od godišnje Skupštine održane 1960.
- Mi navijamo za Partizan pre svega zato što ga volimo, a tek onda zato što je najbolji - nezaboravna je misao legendarnog Duška Radovića koja najbolje prožima crno-bele i vernu publiku kroz decenije pomešane neograničenom radošću i bolnim udarcima.
Ta ljubav prema crno-beloj boji je iz godine u godinu širila porodicu JSD "Partizan", pa se na današnjem spisku nalazi 26 klubova u isto toliko sportova.
Shodno popularnosti i davno postavljenoj definiciji kao "najvažnijoj sporednoj stvari na svetu", fudbal je od prvog dana bio osovina i pokretačka snaga JSD "Partizan". Od Čajkovskog, Matekala i ostalih aktera prve utakmice u istoriji do dana današnjeg u trofejne vitrine je ušlo 27 pehara namenjenih šampionu države i 16 osvojenih u najmasovnijem klupskom takmičenju - Kupu. Partizan je u istorijske knjige upisan kao prvi akter Kupa šampiona, pošto je 4. septembra 1955. odigrao premijerni meč elitnog evropskog takmičenja u Lisabonu protiv Sportinga (3:3). Najsvetliji, ali i najbolniji momenat dogodio se 11 godina kasnije kada su "Partizanove bebe" eliminisavši Nant, Verder, prašku Spartu i Mančester junajted zakazale finalni okršaj u Kupu šampiona protiv Reala u Briselu.
Tog 11. maja 1966. Partizan je imao sve osim sreće i mudrosti da do kraja ispiše najlepšu bajku, pa je Vasovićev gol iz 55. minuta "obrisan" za samo šest minuta golovima Amansija i Serene za konačnih 2:1 za kraljevski klub.
ATLETIČARI BEZ PREMCA
NAJTROFEJNIJI klub unutar JSD "Partizan" kada su u pitanju domaći okviri je atletski. AK Partizan je dosada 39 puta bio državni prvak u muškoj i ženskoj konkurenciji i 24 puta osvajač Kupa. Najveći uspeh ostvarile su juniorke 1990. pobedom u Kupu evropskih šampiona. Među poznatim i slavnim imenima ovdašnje atletike koje je iznedrio Partizan nalaze se Ivan Gubijan, Frano Mihalić, Slobodan Branković, Dragan Perić, Dragutin Topić, Asmir Kolašinac, Emir Bekrić.
Ono što fudbalerima nije pošlo za nogom te prolećne noći na "Hejselu" jeste vaterpolistima i košarkašima za rukom.Vaterpolo klub, koji se porodici Partizanovih sportista priključio već 1946. je jedan od najuspešnijih članova sportskog društva, kako zbog višedecenijske dominacije na domaćoj sceni (29 titula i 26 trofeja u Kupu), tako i zbog fantastičnih rezultata u Evropi. Šest osvojenih titula u Kupu šampiona u periodu od 1964. do 1976. dopunjeno je identičnim uspehom zlatne generacije iz sezone 2010/2011.
ŽENSKI VATERPOLO NAJMLAĐI
VATERPOLO klub spada među najstarije u JSD "Partizan", a zanimljivo je da su devojke koje se takmiče pod crno-belom zastavom najmlađe članice. Ženski vaterpolo klub je osnovan 2009, a dve godine ranije deo Partizanove familije je postao i klub u florbolu.
Uz vaterpoliste na krov Evrope popeli su se i košarkaši i karatisti u dva navrata (2000. i 2001). Nezaboravna istanbulska noć, 16. aprila 1992. zapisala je generaciju Danilovića, Đorđevića i još desetorice njihovih "saboraca" predvođenih Željkom Obradovićem zlatnim slovima u anale JSD "Partizan". Malo je pristalica Partizana koji i danas, s vremena na vreme, ne "zavrte" snimak čudesne završnice u "Abdi Ipekčiju" u kojoj je za svega osam sekundi Partizan Đorđevićevom trojkom izašao iz očaja i odskočio u večnost igre pod obručima. Pored ovog, za današnje uslove teško dostižnog podviga, pamte se još tri uspeha na završnim turnirima najjačeg evropskog takmičenja koja su završavana u polufinalu.
PRVI MEČ FUDBALERA 6. OKTOBRA 1945.
FUDBALERI se s punim pravom smatraju pokretačem tadašnjeg Fiskulturnog društva Centralnog doma jugoslovenske armije Partizan, s obzirom na to da su samo dva dana posle osnivanja odigrali prvu utakmicu. Partizan je tog 6. oktobra 1945. savladao reprezentaciju Zemuna 4:2, a u startnoj postavi su se našli:
Čulik, Čolić, Beleslin, Čajkovski, Đurđević, Švaljek, Šereš, Atanacković, Rupnik, Božović i Matekalo. Trener je bio Franjo Glazer.
Partizan, dakle, ima mnogo predivnih i živopisnih sećanja. U svima koji današnji dan slave gotovo podjednako kao i sopstveni rođendan sigurno tinja nada da budućnost nosi neke nove trojke poput one Đorđevićeve, golove vaterpoliste Zorana Jankovića i nogom i glavom (?!) na putu ka krovu Evrope šezdesetih godina prošlog veka, ali i bolju sreću od one koja je namignula "bebama" 1966, pa im odnela sve...