SINIŠI MIHAJLOVIĆU U ČAST: Patrijarh Porfirije kreće u Rim
O TOME kolika je van-fudbalska veličina bio Siniša Mihajlović govori i gest Patrijarha Srpske pravoslavne crkve Porfirija, koji će krenuti putem Rima i prisustvovati sahrani Siniše Mihajlovića u prestonici Italije.
Foto:S.Babović, P.Milošević, N.Badovinac
Popularni Miha biće sahranjen u ponedeljak u Rimu, na dan kada pravoslavni vernici proslavljaju jednu od najvećih slava, Svetog Nikolu.
Odlukom porodice, Mihajlović će počivati u Rimu, gradu koji je obeležio svojim fudbalskim bravurama noseći dresove dva najveća kluba italijanske prestonice, Rome i Lacija.
Njegova svetost se ranije oprostila od legendarnog fudbalera.
- Sa velikim bolom u srcu primio sam tužnu vest da se danas u Gospodu upokojio naš proslavljeni fudbalski virtuoz, čarobni, temperamentni trener mnogih znamenitih klubova i selektor reprezentacije Srbije - rekao je patrijarh Porfirije.
Siniša Mihajlović - biografija
Rođen 20. februara 1969. u Vukovaru, Siniša Mihajlović je fudbalsku karijeru počeo kao levo krilo, da bi prelaskom u Italiju bio prekomandovan u odbranu, gde je igrao do kraja igračke karijere.
Prvo je nastupao za Borovo, potom za Vojvodinu, a od 1990. do 1992. za Crvenu zvezdu, s kojom je osvojio Kup šampiona i Interkontinentalni kup.
Prešao je potom u Seriju A, gde je nosio dresove Rome (dve sezone), Sampdorije (četiri), Lacija (šest) i Intera (dve).
Za reprezentaciju Jugoslavije Mihajlović je odigrao 63 utakmice i postigao 10 golova, a učestvovao je i na Svetskom prvenstvu 1998. i Evropskom prvenstvu 2000.
Poznat je kao jedan od najboljih izvođača slobodnih udaraca u svetu (on i Đuzepe Sinjori su jedini igrači koji su u Seriji A postigli tri pogotka na jednoj utakmici iz slobodnih udaraca), a takođe drži rekord po broju postignutih golova iz slobodnih udaraca u italijanskom prvenstvu zajedno sa Andreom Pirlom (28).
Posle završetka igračke karijere radio je kao pomoćni trener u Interu do 2008. i u tom periodu osvojio još dve titule prvaka kao i jedan trofej superkupa Italije. Pored Intera je bio i trener Katanije, Fjorentine, fudbalske reprezentacije Srbije, Sampdorije, Milana, Torina i Sportinga iz Lisabona, a u Bolonji je bio dvaput. Posednji put od 2019, tačno deset godina nakon što je prvi put napustio taj klub.