I HRVATSKA IZNENAĐENA: Evo šta je hrvatski političar uradio zbog Siniše Mihajlovića

U danu u kome su postali poznati detalji kada će biti sahrana Siniše Mihajlovića, u danu kada se javnosti, istina na kratko, obratila i Mihina žena, a njihova deca imaju emotivne objave na društvenim mrežama, oglasio se još neko.

Hrvatski političar Predrag Fred Matić.

I, uradio je to na originalan način: objavio je jednu dosad nepoznatu fotografiju iz mlađih dana srpskog fudbalskog asa.

Hrvatski poslanik u Evropskom parlamentu se oprostio od Mihajlovića zajedničkom fotografijom iz njihove mladosti, ali i dirljivom porukom:

"Umro je moj prijatelj Siniša Mihajlović. Družili smo se, zajedno igrali mali fudbal i izlazili. Ratne godine su nas privremeno razdvojile, ali prijateljstva iz mladosti ne daju se pomutiti i ostaju zauvek. Počivao u miru, dragi Miha" - poručio je Matić, a njegov potez završio je na naslovnim stranama hrvatskih portala, i to u danu u kome je Hrvatska osvojila treće mesto na Svetskom prvenstvu u fudbalu (a jedan njen as potom oduševio gestom u čast Mihe).

Siniša Mihajlović - biografija

Rođen 20. februara 1969. u Vukovaru, Siniša Mihajlović je fudbalsku karijeru počeo kao levo krilo, da bi prelaskom u Italiju bio prekomandovan u odbranu, gde je igrao do kraja igračke karijere.

Prvo je nastupao za Borovo, potom za Vojvodinu, a od 1990. do 1992. za Crvenu zvezdu, s kojom je osvojio Kup šampiona i Interkontinentalni kup.

Prešao je potom u Seriju A, gde je nosio dresove Rome (dve sezone), Sampdorije (četiri), Lacija (šest) i Intera (dve).

Za reprezentaciju Jugoslavije Mihajlović je odigrao 63 utakmice i postigao 10 golova, a učestvovao je i na Svetskom prvenstvu 1998. i Evropskom prvenstvu 2000.

Poznat je kao jedan od najboljih izvođača slobodnih udaraca u svetu (on i Đuzepe Sinjori su jedini igrači koji su u Seriji A postigli tri pogotka na jednoj utakmici iz slobodnih udaraca), a takođe drži rekord po broju postignutih golova iz slobodnih udaraca u italijanskom prvenstvu zajedno sa Andreom Pirlom (28).

Posle završetka igračke karijere radio je kao pomoćni trener u Interu do 2008. i u tom periodu osvojio još dve titule prvaka kao i jedan trofej superkupa Italije. Pored Intera je bio i trener Katanije, Fjorentine, fudbalske reprezentacije Srbije, Sampdorije, Milana, Torina i Sportinga iz Lisabona, a u Bolonji je bio dvaput. Posednji put od 2019, tačno deset godina nakon što je prvi put napustio taj klub.