STRADANJE SRBA U PODRINJU: Potresna ratna svedočenja u knjizi "Crne marame Srebrenice"
KNjIGA "Crne marame Srebrenice", autora doktora Radomira Pavlovića, koja je nedavno izašla iz štampe, govori o stradanju Srba u Podrinju u poslednjem ratu na tom području.
Spomen-obeležje u selu kod Srebrenice
Najveći deo knjige posvećen je svedočenju žena koje su izgubile decu, muževe, braću i zbog čega su po srpskom običaju stavile na glavu crnu maramu, koju neke od njih neće skinuti do kraja života.
Nabrojana su srpska sela koja su stradala i u kojima, kao što su Sase, Ratkovića, Krnići, Radoševi, više nema stanovništva koje je tu živelo do 1992. godine.
- Svaki dan majka ustaje i pita se zašto se to desilo a odgovora nema, nema njene dece ni istine ko ih je i zbog čega ubio. Pita se majka - zar je njena crna marama manje vredna od belih marama drugih majki, zar je život njenog sina manje vredan od sinova majki u belim maramama - napisao je Pavlović.
Između ostalih priča, potresan je krik majke Dobrine Prodanović - srpske heroine, koja 1993. drži lobanju sina Živana, koga je poznala po navlaci na zubu.
Verujući komšijama da ih neće dirati, početkom rata u Srebrenici su ostale Rada Milanović, Velinka Dimitrovski, Zagoraka Zekić, Anćelija Stjepanović i Ivanka Iva Mirković, ali su ubrzo bile zverski ubijene.
POPIS
AUTOR Radomir Pavlović navodi da ako se uporedi popis stanovništva u Srebrenci 1991. i podatak da je tada bilo tri puta više Bošanjaka nego Srba, i uporedi stradanje Srba i Bošnjaka u Srebrenci u zadnjem ratu (1992-1995), evidentno je da je taj procenat isti, a sve drugo je laž da su samo žrtve bili muslimani, a kažnjavani i osuđivani samo Srbi.