PORESKI SLUŽBENIK SA UMETNIČKOM DUŠOM: Momir Vasić uz posao stiže da svira, komponuje, piše pesme i aforizme, ali i da slika
ZA ekonomistu Momira Vasića, iz Zvornika, može se reći da je svestrana ličnost.
Foto D. Gajić
Radi u Poreskoj upravi RS, a uz to stiže da svira, peva, komponuje, piše pesme i aforizme, izrađuje karikature, bavi se slikarstvom.
- Rođen sam u Tuzli, a pola životnog veka sam proveo u Zvorniku, koji mi je prirastao za srce zbog zelene Drine, o kojoj sam ispevao mnoge pesme. Najveće zadovoljstvo mi pričinjava kada sa svojim orkestrom uzmem gitaru i pevam na veseljima i drugim manifestacijama - kaže Momir.
Pesma o Zvorniku
VEĆINI Zvorničana draga je njegova pesma o voljenom gradu, koja je posebno aktuelna u doba pandemije virusa korona, a počinje rečima: "Ovo leto nećemo na more, pokraj Drine ostaćemo mi, uz gitare i pesme do zore, ljubavi će nove cvetati."
Kao tekstopisac i kompozitor, učestvovao je na nekoliko banjalučkih festivala zabavne, narodne i starogradske muzike, a njegove kompozicije "Nostalgija" i "Na klupi kraj starog kestena" bile su zapažene. Piše i dečju poeziju i priče o istinitim događajima iz svoje bliske prošlosti.
- Sve više me privlači satira, pišem aforizme, šaljivu poeziju i radim karikature - kaže Vasić.
Najveću podršku mu daje porodica, supruga Cvijeta i kćerke, Anđela i Anastasija. Obe su završile nižu muzičku školu i slikarsku radionicu, ali su izabrale druge fakultete i studiraju u Beogradu: Anđela je peta godina medicine, a Anastasija druga godina softverskog inženjerstva na Elektrotehničkom fakultetu.