ŽALOST ZA PATRIJARHOM IRINEJOM NA OBE OBALE DRINE: Jedna stvar se pamti u manastiru Tronoša
VEST o upokojenju patrijarha srpskog Irineja, sa velikom tugom, primljena je među vernicima u eparhijama šabačkoj i valjevskoj i susednoj, u Republici Srpskoj, Eparhiji zvorničko -tuzlanskoj.
Prvo mesto, na levoj obali Drine, koje je posetio patrijarh Irinej, po dolasku za poglavara SPC, bila je Bijeljina, gde je služio svetu arhijrejsku liturgiju u Manastiru Svetog Vasilija Ostroškog, u centru grada. Verni narod ovog dela Republike Srpske, koji je jako pobožan, čiji su preci između dva rata bili među najrevnosnijim pristalicama Bogomoljačkog pokreta svetog vladike Nikolaja Velimirović, poštuje svoje arhijereje, sveštenike, monahinje i monahe. Među prvim posetama, posle ustoličenja na tron Svetoga Save, bila je poseta i staroj lozničkoj crkvi.
- Siguran sam da će se, njegova svetost, patrijarh srpski, i u carstvu nebeskom, moliti za nas - kaže Vasilije Perić, potpredsednik EUO Eparhije zvorničko – tuzlanske SPC, inače višegodišnji načelnik opštine Ugljevik.
- Ostaje nam da se sećamo patrijarha Irineja po njegovim delima. A, eto dogodilo se i on upokoji u blisko vreme kad se upokojio, pre 11 godina, patrijarh Pavle.
Patrijarh Irinej je, pre dve godine, kada je u Manastiru Tronoša, kod Loznice, obavio kanonizaciju nekadašnjeg tronoškog igumana Stefana Jovanovića, povodom 700 leta te bogomolje, u Jadru, rekao je za „Novosti“ da je „oduševljen tom svetinjom u koju je prvi put kročio“. Sa najvećim simpatijama je, posle susreta sa rukovodstvom grada Loznice, na čelu sa gradonačelnikom Vidojem Petrovićem, i sveštenicima iz Vukovog kraja i vladikom Lavrentijem, govorio o „saradnji crkve i lokalne vlasti kao najsvetliji primer koji je video“.
Uvek se radovao susretu sa vladikom Lavrentijem, koga je i poštovao i voleo i koji mu je, svake godine, bio gost i lomio slavski kolač. Bio je gost Šapca, pored ostalog, kad je obeležavan jubilej pola veka vladičanskog staža episkopa Lavrentija o kome je pričao s ljubavlju.
- Kako ste, dragi moj vladiko - najčešće se patrijarh ovim rečima obraćao episkopu Lavrentiju, koji ga je cenio, poštovao i voleo i pre nego što je postao arhijerej SPC.
Ostalo je zapamćeno da je u Manstiru Tronoša, patrijarh Irinej zdušno podržao predlog i tada prisustnog mitropolita crnogorskog primorskog Amfilohija da se se u knjigu svetih upiše još jedan iguman Manastira Tronoša, koga su Osmanalije, isekli bukvalno na komade na manastirskoj kapiji, jer je bio borac za svoj rod i svoju veru.To je, kako kažu u Eparhiji šabačkoj, ostao zavet koji će, bez sumnje, biti uslišen.