HRAM OVEKOVEČEN FILMOM: Izgradnju ni rat nije prekidao

Ovdašnji pisac, novinar i producent Mišo Lazarević, uradio zanimljiv dokumentrani film o bogomolji i ljudima Roćevića i okoline, čiji domovi i pogledi gledaju preko Drine, na maticu Srbiju sa čijim su stanovnicima mnogi rođaci, prijatelji, kumovi i obavezno dobre komšije odvajakada.

S obrziorom da je za njih i njihove komšije iz susednih mesta, Pađina i Donjeg Šepka, najbliža crlva bila u Kozluku, odlučili su još 1986 goidne godine da grade crkvu, što je blagoslovipo tadašnji eipiskop zvorničko- tuzlanski Vasilije, a pšrvo bogosluženje je bilo, kada su osveštani temelji, tačno pre tri decenije. Izgradnja je trajala i u vreme kada se, u ovom delu RS i BiH, pucalo na sve strane.

Plac za bogomolju darovao je meštanin Vukota Pisić iz stare i ugledne ovdašnje familije, koji je sa drugim meštanima iz tog i dva susedna sela učestvovao u izgradnji hrama, o kojoj je posevnu brigu pokazao sveštenik, protojer stavrofor, i današnji negov starešina, Teodor Stanišić.Ovaj prota i sada predvodi duhovni život u Roćeviću i okolini ponosan na svoje vernike i oni na njega.K Pisić je zemlju radovao u zank pažnje, poštovanja i sećanja na svoje najmilije koji su odvedeni na gubilište u Jasenovac.Projekat za ovo crkveno zdanje uradili su Miodrad Banušević i Dobricoje Nešković iz Projektnog biroa SPC u Beogradu. Kum temelja bio je Nikola Nikolić iz Roćevića, krstova Jovana Milorada Petrovića iz Kozluka, zvona Cvetko Novaković iz Roćevića a kum crkve Stjepan Mitrović iz Lokanja.

Bogomolju je episkop zvorničko – tuzlanski Vasilije, osveštao pre 22 godine, mada je, i pre toga, bila mesto gde su se ovdašnji ljudi najradije okupljali i molili Bogu.Ostaće zabeleženo da su ljudi ovog dela Podrinja, prilikom izgradnje crkve, pored dovoženja peska i šljunka sa Drine, za samo jedan dan ručno natovarili i istovarli 75. 000 komada cigle i sve to, mobom dovezli do buduće bogomolje, danas jedne od najlepših ne samo u RS.

-Za ljude iz Rođevića mogu da kažem da su jako pobožni, vredni, patrijahalni, mudri i pametni, maksimalno posveći rodu i Bogu, što ne pokazuju rečima, već delima –kaže vladika Vasilije.

Meštani, svake godine na Svetog Prokopija, slave slavu, raduju se dolasku svog duhovnog oca episkopa zvorničko -tuzlanskog Fotija, koji im služenjem liturgije i učestvovanje u rezanju slavskog kolača, lično, slavu čestita i uputu duhovne poruke i pouke.To je i dan kad se u Roćević „slegnu“ i oni koji su iz zavičaja otišli, ali i prijatelji sela i meštana iz svih krajeva RS Srbije i iz rasejanja.