ORIĆEVI UBIJALI I STARO I MLADO: Obeležena 31. godišnjica od masakra Srba u Skelanima kod Srebrenice
KOD Centralnog spomenika za 305 poginulih srpskih civila i vojnika u Skelanima kod Srebrenice juče je služen parastos monstruozno ubijenim Srbima u napadu 16. januara 1993. godine muslimanskih vojnika koje je predvodio Naser Orić. Nastavljajući etničko čišćenje srednjeg Podrinja i uništavanje svega što je srpsko, započeto u aprilu 1992, jake muslimanske snage od nekoliko hiljada vojnika iz Srebrenice, pod komandom Orića, napale su u zoru srpska sela oko Skelana.
Upale su u sela pre svanuća, ubijale i klale civile na spavanju u njihovim kućama, pljačkajući i uništavajući sve što su stigle. Tog dana ubijeno je 69 stanovnika ovog kraja, a među njima su bila i deca. Ranjeno je 165 meštana, a od 30 zarobljenih, polovina nije preživela mučenja u srebreničkim kazamatima, a četvoro se vode kao nestali.
Stanovnici su tražili spas u povlačenju prema graničnom mostu ka Bajinoj Bašti u Srbiji, dok su neki pokušali da preplivaju Drinu. Most na Drini bio je pod stalnom mitraljeskom i snajperskom vatrom i postao je srpsko stratište, pa je u pokušaju bekstva na mostu nastradalo najviše civila, kao i u talasima hladne Drine.
Najmlađa žrtva bio je petogodišnji Aleksandar Dimitrijević, a njegov brat Radislav imao je 11 godina. Sa majkom Milicom pokušali su izbeći u Bajinu Baštu, ali su kod graničnog mosta pogođeni neprijateljskim kuršumima. Gordana Sekulić ubijena je na mostu, a njena dva sina su preživela i danas žive u Srebrenici sa ocem Mirkom. Tada maloletni Cvetko Ristić iz Kušića ostao je bez cele porodice, kuće i imovine. Ubijeni su mu roditelji, sestra, a bratove posmrtne ostatke još nije pronašao.
Za brojne masovne zločine koje su muslimanske snage počinile nad Srbima niko nije odgovarao, a nisu bili obuhvaćeni ni optužnicom protiv Nasera Orića u procesu koji se okončao njegovim oslobađanjem u Sudu BiH.
Crni januar i u Kravici
ZA dva dana tog crnog januara 1993. godine, na Božić u Kravici i 16. januara u Skelanima Orićeve horde zla ubile su 118 Srba od kojih više od polovine civila i ranile čak 345 Srba.
Predsednik Skupštine Republičke organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila Branimir Kojić ocenio je da je pokolj nad Srbima u Skelanima 1993. školski primer genocida, što treba jasno i glasno na svakom mestu da se kaže, jer srpski narod nema pravo da ćuti o tome kako ne bi doživeo istu sudbinu.
- Ovi zločini moraju da uću u udžbenike istorije i da srpska deca znaju ko je ovo učinio, zbog čega i da znaju sa kim žive, jer ukoliko to ne nauče mogu u budućnosti očekivati ponovne pokolje, s obzirom na svakodnevne pozive na rat iz Federacije - naglasio je Kojić.