ZLOČIN SREBRENIČKIH DŽIHADISTA O KOJEM SVET ĆUTI: Obeležena godišnjica masakra nad Srbima u Kravici
U CRKVI Svetih apostola Petra i Pavla u Kravici služen je parastos za 158 nastradalih Srba iz ovog mesta i susednih zaselaka u Odbrambeno-otadžbinskom ratu, od kojih su 49 ubile muslimanske snage iz Srebrenice 7. januara 1993. godine.
Arhiva
Obeležavanju stradanja Srba na ovom području prisustvovao je predsednik Vlade Republike Srpske Radovan Višković, javlja RTRS.
Višković je rekao da ga ne iznenađuje odnos Tužilaštva BiH prema zločinima nad Srbima, pa tako ni činjenica da za zločine u bratunačkom selu Kravica, i 30 godina posle, niko nije procesuiran.
"Kada se vratite 30 godina unazad, ispade da su Srbi sami sebi radili zločine, a ne neko drugi" rekao je on.
Premijer je poručio da institucije Republike Srpske nikada neće odustati od prikupljanja i prezentovanja dokaza o zločinima nad Srbima.
Etničko čišćenje u srednjem Podrinju počelo je u aprilu 1992. godine uništavanjem svega što je srpsko.
Muslimanske snage iz Srebrenice su pod komandom Nasera Orića, uz pomoć jedinica sa bratunačkog, vlaseničkog i zvorničkog područja, nastavile progon, ubistva i uništavanje srpskog stanovništva i imovine tokom cele 1992. i početkom 1993. godine.
Nakon brojnih zločina počinjenih u srpskim selima oko Srebrenice i Bratunca u prvoj godini građanskog rata u BiH, Orićevi džihadisti su krvavi pir nastavili i 1993. godine kada su na pravoslavni Božić upali u Kravicu, gde su ubili 49, a ranili 80 srpskih civila i vojnika.
Sedam ih je nestalo i pet ih još nije pronađeno ni nakon 30 godina. Među nestalima tog dana su i dve žene.
Na Božić je selo opljačkano i zapaljeno je 688 srpskih kuća na širem području Kravice. Uništeno je oko 2.000 pomoćnih i 27 društvenih objekata.
Oko 1.000 stanovnika ostalo je bez domova u jednom danu i kroz smetove se probilo prema Drini izbegavši sigurnu smrt prelaskom u Srbiju.
Bez jednog ili oba roditelja ostalo je 101 dete.
Od početka rata, pa sve do polovine 1995. godine, muslimanske snage iz Srebrenice stalno su upadale u srpska sela oko ovog mesta, Bratunca, Milića, Skelana i Zvornika, ubijajući sve što stignu, pljačkajući i paleći srpsku imovinu.
Zarobljene su mučili, masakrirali, odsecali im glave i pokazivali ih u Srebrenici, a Nenada Rankića pekli na ražnju.
Ta praksa nije prekinuta ni nakon što je Srebrenica proglašena zaštićenom zonom UN u aprilu 1993. godine.