MARŠ VUKOTIĆA KROZ ISTORIJU CRNE GORE: Profesor iz Nikšića objavio knjigu o glasovitom bratstvu iz kolevke junačkog Čeva i Katunske nahije

 Ovo delo je nastavak prethodnih koje je pisao o glasovitom bratstvu koje se iz kolevke opevanog junačkog Čeva i Katunske nahije rastrčalo po belom svetu. Korice knjige krase fotografije Njegoševe kapele na Lovćenu, a ispod nje fotografije poznatih Vukotića - serdara Janka, Stevana Perkova i vojvode Petra.

U Baćovom delu obrađene su teme koja kroz poglavlja govore o Crnoj Gori od nastanka do nezavisnosti, prezimenu Vukotić, znamenitim Vukotićima u ratu i miru. Tu su i narodne pesme u kojima se pominju Vukotići, te neumorni istraživači roda Vukotića, priče i anegdote o ovom bratstvu, kao i brojna priznanja i odlikovanja.

- Kroz ovo ostvarenje pokušao sam osvetliti deo istorije nastanka, odbrane i čuvanja Crne Gore gde je bratstvo Vukotić odvajkada imalo jednu od najznačajnijih uloga. Današnje, a i buduće generacije treba podsećati na teška vremena i žrtve naših slavnih i od čitavog sveta cenjenih predaka kako bi očuvali njihov ugled i ponos - kaže autor knjige.

Ovo trovekovno bratstvo u tri konfesije, kako ocenjuje prof. dr Gojko Nikolić, čije se jezgro srodničkih odnosa, od svog pretka Vukote, vekovno kretalo i uvećavalo sledom naraštaja, prvo na njihovom Čevu, a odatle odseljavali i naseljavali, ne samo po Crnoj Gori, nego i po bližem i daljem okruženju, po Hercegovini, Dalmaciji, ravnoj Slavoniji, u Srbiji i Vojvodini, po Evropi, stizali su, gde i danas žive, i na druge kontinente.

- Čevo je geoidentitetska tačka svih Crnogoraca, otisnuto u duši svakog Vukotića. Čevo je uz Lovćen, njihov orijentir za sva tri pravca vremena, a Katunska nahija mitski geoprostor sa dimenzijom zavičajne geomemorije i kontemplacije. Katunska nahija je hranila i branila Čevljane i Vukotiće. To je središte njihove ljudskosti. Pribežište i mesto života. Tu je svako imanje generacijski zapisano u kamenu. Kuća, bistijerna, guvno, torina, suhomeđa i podzida, mramor i crkva njegov su životni otisak. Danas su to često zidine, no i dalje su orijentiri - kućni prag, kameni ćošnici, šljemena i dovratnici koji čuvaju porodične priče, pamte njihove sudbine i vreme. Na toj emociji Batrić Baćo Vukotić je gradio ovu knjigu. To se ne uči na školama i fakultetima, to je posao koji se mora raditi sa dušom i nadahnućem. To je viši nivo truda - kaže Nikolić.

Istoričar mr Sait Šabotić bio je đak profesora Vukotića, tvorca ove zanimljive knjige, koja, kako ocenjuje, već na prvo čitanje, pleni razuđenim metodološkim rukavcima i strašću koncentrisanoj u želji da se znani i neznani Vukotići predstave od kolevke pa sve do naših dana.

- Vukotići marširaju kroz istoriju Crne Gore ostavljajući svoje snažne pečate u gotovo svim segmentima njenog društvenog, političkog i ekonomskog života. U delu teksta koji govori o njihovom poreklu jedan detalj izaziva posebnu pažnju. U pitanju je grb Vukotića iz Fojničkog grbovnika, koji je ušao u bračni grb kralja Nikole i kraljice Milene. Čini se da tu leži neka nedovoljno rasvetljena tajna o poreklu Vukotića. Kako to da je baš taj grb uzet za grb Vukotića sa Čeva, ako između njih i bosansko-hercegovačkih Vukotića ne postoji krvna veza, odnosno, ako postoji krvna veza, gde je i ko je taj zajednički predak, postavlja pitanje Šabotić zaključujući da će istoriografski vez koji je sačino autor knjige dobro doći budućim generacijama Vukotića i svih Čevljana, da snagom uma na njemu grade nova ostvarenja i kao takva ih nude drugima na zajedničku radost.

Šabotić zapaža da je Baćo Vukotić i preko dizajna korica knjige ispričao jednu malu simboličnu priču o svom bratstvu.

- Autor je samo naglasio da za savremene Vukotiće tri navedena znamenita Vukotića predstavljaju istorijsku vertikalu u ratnom i mirnodopskom vaktu.