MILICA TOMIĆ HEROINA ANIMIRANOG FILMA: Novosadski osnovci kreativno o znamenitoj Srpkinji

Scenario i film osmislili su novosadski osnovci, a nastao je njihovim promišljanjem o znamenitim ženskim ličnostima iz istorije Novog Sada. Film je snimljen u tehnici stop-moušn animacije, odnosno primenjeni su piksilacija, animacija plastelinom i kolaž. Projekat je sufinansirala Gradska uprava za kulturu.

Milica Tomić (Novi Sad, 1859 - Beograd, 1944),književnica, političarka, novinarka i osobena ličnost našeg kulturnog i političkog nasleđa, bila je kćerka Svetozara Miletića, vođe Srba u Ugarskoj u 19. veku i supruga njegovog političkog naslednika Joše Tomića. Najveći deo života provela je u Novom Sadu baveći se politikom, uređivanjem časopisa i unapređenjem života devojaka i žena zalažući se za njihovo pravo na obrazovanje.

Školovala se u Novom Sadu, Beču i Pešti i govorila je nemački, mađarski, francuski i engleski. Vrlo mlada stupila je na političku pozornicu zastupajući stavove svog oca Svetozara. Bila je posvećena emancipaciji i prosvećenju žena. Osim osnivanja i uređivanja časopisa "Žena" 1911, koji je izlazio celu deceniju, i pisanja tekstova u ovom i drugim glasilima, sarađivala je sa različitim feminističkim udruženjima i organizacijama. Okupljala je Novosađanke na sastancima tokom kojih su čitani različiti tekstovi, najčešće književni, i članci o zdravlju. Smatrala je da je obrazovanje glavni preduslov za napredak žene.Osnovala je dobrotvorni fond za pomoć siromašnima i bolesnima.U vreme kada je ugarska vlast Svetozara Miletića poslala na robiju, preuzela je uređivanje lista "Zastava", najvažnijeg političkog glasila Srba u Ugarskoj čiji je osnovatelj bio upravo njen otac.

Predvodila je sedam žena koje su zajedno sa još 750 Srba, Bunjevaca i ostalih Slovena učestvovale u radu Velike narodne skupštine 25. novembra 1918. u Novom Sadu kada je doneta odluka o prisajedinjenju Bačke, Baranje, Banata (a dan ranije i Srema) Kraljevini Srbiji. Osam dana uoči Skupštine, Srpski narodni odbor doneo je odluku kojom je prvi put omogućeno ženama da biraju i da budu birane.

Bio je to prvi, usamljeni slučaj političke emancipacije žena na ovim prostorima, ali moralo je da prođe još nekoliko decenija da bi žene dobile puna politička prava.