BEZ KOMPROMISA DOSLEDAN SEBI: Narodni muzej u Šapcu posthumno ispunio želju Momčilu Momi Antonoviću (1937 - 2019)
RETROSPEKTIVNI osvrt na stvaralaštvo slikara i profesora Fakulteta likovnih umetnosti Momčila Mome Antonovića u Narodnom muzeju u Šapcu, iz privatne kolekcije njegove porodice, podseća na dela nastala od šezdesetih godina prošlog veka do dvehiljaditih godina.
Foto Narodni muzej Šabac
Izložba, koja će biti otvorena sledećeg petka u okviru manifestacije "Vinaverov svet", jeste i posthumno ostvarenje umetnikove davnašnje želje da se predstavi šabačkoj publici.
Na postavci su zato zastupljeni radovi iz različitih ciklusa, rađeni u tehnikama ulja i pastela, kako bi pružili temeljan uvid u poetiku koju je Antonović razvijao godinama, tragajući za novim, ekspresionističkim slikarstvom. Foto Narodni muzej Šabac
- Celokupan Antonovićev opus svedoči o visokim dometima njegovog stvaralaštva, u kojem je pokazao da je moguće tokom višedecenijskog rada opredeljenu ekspresiju primeniti na različite umetničke prakse u nekoliko varijeteta, ostajući dosledan sebi i beskompromisan prema trendovima - ističe Tatjana Marković, istoričar umetnosti. - Različitost je bila njegova odluka, nepristajanje stav, doslednost vrlina, a darovitost način da se ostavi trag u prestižnom toku našeg savremenog likovnog trenutka.
Prema rečima ove kustoskinje Narodnog muzeja u Šapcu, još na početku karijere, vidljivo je umetnnikovo bekstvo od akademskog slikarstva, a figura dominira kao središni motiv slike. Početkom sedamdesetih taj pristup se menja, a primat na slici preuzima boja, koja postaje nosilac ekspresije.
Beograd i nebeske visine
POSLEDNjIH decenija fokus Antonovićevog rada bio je usmeren ka Beogradu, gradu u koji je došao, u kojem je odabrao da ostane, koji ga je prigrlio, te nimalo ne iznenađuje rešenost da baš Beograd bude urbanitet koji će umetnik vinuti do nebeskih visina - naglašava Markovićeva. - Spajajući drevne Meteore i vekovni Beograd u simbiozu mitskog i religioznog, nastajao je ciklus raskošnog kolorita, valovitih linija, vilinskog zidanja između neba i zemlje u kojem dominiraju hramovi, od Vizantije do Srbije.
- Značajan deo njegovog opusa, koji se temelji na figuraciji, jesu crteži koji pokazuju sugestivnost, snagu, modernost, izvesnu karikaturalnost i grotesknost. Motivski repertoar nije prevelik, ali je umetnik uspeo da razvije znatan registar likova različitih psiholoških i duševnih stanja. Figure su istaknute na uglavnom monohromnoj pozadini, čime stiču dominaciju i grade kompozicionu konstrukciju, s naglaskom na univerzalna osećanja u kojima se neretko prepoznajemo. Stanju duše telo je vizuelni ekvivalent, nagoveštaj unutrašnjih damara koji pojačavaju emocionalnu dimenziju crteža, a posmatrača uvode u stanje zapitanosti i zatečenosti - zaključuje Markovićeva.
Foto Narodni muzej Šabac
Ovaj rođeni Kruševljanin, odrastao u Kraljevu, beogradsku Akademiju likovnih umetnosti završio je u klasi profesora Nedeljka Gvozdenovića, kod koga završava i postdiplomske studije.Usavršavao se na studijskim putovanjima u Francuskoj, Italiji, Grčkoj, SAD, Španiji, Nemačkoj, Mađarskoj, Škotskoj, Holandiji.
Za redovnog profesora FLU izabran je 1988, a bio je dekan ovog fakulteta u tri mandata. Dobitnik je mnogobrojnih nagrada i priznanja, dela mu se nalaze u muzejima, galerijama i privatnim kolekcijama u zemlji i inostranstvu. Ova postavka koju su zajednički priredili Fondacija "Stanislav Vinaver", Narodni muzej u Šapcu i Antonovićeva porodica, biće otvorena do 7. decembra. Foto Narodni muzej Šabac