POZORIŠNA KRITIKA: Biblijske vrednosti
DA nije skicirana u toliko grubim potezima, komedija "Sportsko srce" bila bi još jedna topla, ljudska priča (već opis je opšte mesto) o kćeri (Nina Nešković), koja se pokondirila, ocu, koji ima mnogo mana, ali je obožava, sutkinji, koja ima ličnih problema (Nela Mihailović), kumu, koji je, izgleda, "kratak fitilj" (Aleksandar Đurica), budućem zetu sa Dedinja, koji je (zbog toga?) i podlac (Nikola Šurbanović), Gornjem Zemunu ("munze konza"), gde je muvačina na domaćem terenu...Đorđe Milosavljević, najznačajniji scenarista kod nas, spretno smešta susret robusnog tate, vatrenog navijača "naših", kćeri i budućeg zeta u dan, kada se odvija fudbalski meč između Hrvatske i Francuske, u Rusiji. I sve to u bircuzu, pečenjari dotičnog tate, koga igra (a ko drugi?!) Milutin Mima Karadžić.
Novosti
Vatreni nacionalisti, kumovi, uz sadejstvo sutkinje, naprasno postaju sentimentalni prema bivšim sunarodnicima, kada tata prepozna jednog od njihovih igrača, iz detinjstva... Zet se obelodanjuje kao funjara, koja hoće samo dobru novinarsku priču, kćer shvata zabludu, tata preživi stupor, u koji ga baca njegovo sportsko srce, od prevelikih uzbuđenja... Udrobljeno je tu još mnogo toga, začinjeno vulgarnim slengom, niskim podmetanjima alkoholizirane sutkinje o seksualnoj nemoći Kuma, stalnom prelivanju g... u kafanskom toaletu, sve uz dominantnu sentimentalnost o kćerinoj umrloj majci, kumovoj žrtvi za tatu, sutkinjinoj korektnosti i usamljenosti, odjeke poslednjeih ratnih sukoba, iza kojih je ostalo mnogo oružja... Tata grub, a mek prema kćeri, kum muljator, sutkinja napaljeni alkos, zet bitanga, kćer snob...
TV gledalac, navikao na "niske strasti" mnogobrojnih sitkoma, lepo će se zabaviti u Zvezdara teatru, uz predstavu "Sportsko srce", jer je Milan Karadžić sve "formatirao" kao smešnu igru, koja nema tajni, iako ima u osnovi scenarističku intrigu, koja je, nažalost, od početka providna i odvija se bez uzbuđenja oko peripetija, kako bi moralo da bude u komedijama zabune. Daleko od komedije karaktera, možda samo malo bliže komediji situacije, Karadžić režira "Sportsko srce" lagano i konvencionalno, puštajući odlične glumce da nađu meru, koju je teško odrediti, jer je i tekst karikaturalan, pa i igra to postaje, prečesto. Smeh nasušni ori se pozorišnom salom, Nova godina stiže, pa se i Zvezdara uključila u to praznično raspoloženje ovom premijerom, tipičnom za neki televizijski program za "najluđu noć".
A napolju besni pošast i vlada tama.