VERSKA I IDEOLOŠKA TRVENJA POD ČIZMOM: Stara Raška od 1941. bila poprište "rata svih protiv svih"
RAT "svih protiv svih", u kojem su strasti, mržnja i nasleđena neprijateljstva igrali značajniju ulogu u odnosu na vojnu i političku logiku, vođen je u Staroj Raškoj.
Foto Iz knjige "Stara Raška pod italijanskom okupacijom 1941-1943"
Na ovu činjenicu posebno ukazuje dr Milutin Živković (35), naučni saradnik Instituta za savremenu istoriju u Beogradu, u nedavno objavljenoj dvotomnoj monografiji "Stara Raška pod italijanskom okupacijom 1941-
-1943".
Ovo geopolitički značajno područje u aprilskom slomu Jugoslavije okupirali su Nemci, ubrzo su stigle jedinice Nezavisne Države Hrvatske, a zatim kontrolu teritorije u septembru 1941. preuzeli Italijani.
PROSTOR od šest opština spletom raznih vojnih i političkih dešavanja našao se na nišanu ili pod vlašću četiri vojske.
- Prvi u borbeni stroj stupaju muslimani, organizujući njihove milicije uz pomoć režima NDH ili vlasti "velike Albanije". Dalje, kao odjek ustanka protiv okupatora u centralnoj Srbiji i Crnoj Gori u leto i jesen 1941. nastale su prve partizanske jedinice. Odredi staroraških četnika formiraju se ubrzo zatim, delom iz istog nukleusa, a delom iz nužde koju je nametala borba na dva fronta - verskom i ideološkom. Ove tri "vojske" natkrovljivala je okupaciona armija Kraljevine Italije - ističe autor knjige.
SVEDOČANSTVA NA 1.000 STRANA
ISTRAŽIVANjA događaja za monografiju od blizu hiljadu strana trajala su preko 10 godina. Autor je građu prikupljao u Srbiji i inostranstvu u 20 arhiva i muzeja, iz 47 fondova i zbirki. Pred čitaocima su brojna svedočenjaa o ratnim operacijama, organizatorima jakih snaga i vođama tri domaće "vojske", pa o kolonijalnom iskustvu koje su italijanske divizije i generali doneli iz Libije, Etiopije, Eritreje, Somalije, te njihovom trudu da održe dobre odnose sa verskim velikodostojnicima Srba i muslimana (nisu, na primer, ukidali ćirilicu kao ustaše), ali i istupanjem Italije iz rata u septembru 1943.
ARHIVSKA građa svedoči da Italijani nisu želeli da umire viševekovni raskol između staroraških Srba i muslimana, kao i ko je sve raspirivao sukobe i doprineo žrtvama, likvidacijama, osvetama, zločinima, pljačkama, zgarištima...
- Na prvom mestu, to je ustaški režim NDH, sa njegovom šovinističkom politikom prema staroraškim Srbima i naoružavanjem lokalnih muslimana radi borbe sa njima. Epicentar ove politike je Priboj. Slične tendencije stizale su i iz Tirane, a preko Metohije, Rožaja i Tutina. Za njih se, međutim, desna obala Lima pokazala kao nepremostiva. PRELAZAK Bivši pripadnici divizije "Venecija" sa partizanima u Prijepolju 1943., Foto Iz knjige "Stara Raška pod italijanskom okupacijom 1941-1943"
Revolucionarni teror koji se krajem 1941. i početkom 1942. Polimljem širio iz Novovaroškog sreza, a u režiji jugoslovenskih komunista, dodatno je pogoršao stanje bezbednosti u Staroj Raškoj. Zatim su tu zločini muslimanskih milicija i snaga JvuO nad civilima u Pljevaljskom, Čajničkom, Fočanskom, Mileševskom, Pribojskom i Bjelopoljskom srezu. Oni se sporadično dešavaju u kontinuitetu od dve godine - navodi dr Živković.
AUTOR Dr Milutin Živković, Foto Arhiva
ZANIMLjIVO je da su dve stvari privlačile italijansku imperiju na ovo područje. Prva je, kaže autor, potreba da se zaokruži okupaciona zona na Balkanu, a druga da zvanični Rim bude što bliže vitalnoj evropskoj horizontali - Podunavlju.
- Što se tiče satelitske tvorevine poznate pod nazivom NDH, ona je, iako u nedostatku resursa svih vrsta, imala gotovo jednake ambicije kao i njena pokroviteljica fašistička Italija - podseća Živković.
- Ustaški režim je želeo da kontrolom Stare Raške odvoji dve srpske zemlje na Balkanu - Srbiju i Crnu Goru, postigne zajedničku granicu sa Albanijom i Bugarskom i preko Kosova i doline Vardara dosegne Egejski basen.