ČUDA U SVETINJI OGRAĐENOJ ŽICOM: Reporter "Novosti" u manastiru Budisavci u Opštini Klina, na Kosovu i Metohiji

Tako nam govore monahinje u manastiru Budisavci u metohijskoj opštini Klina. Do svetinje koja se nalazi na brdašcu iznad istoimenog sela nastanjenog Albancima, dolazi se putem koji vodi iz Istoka i od reke Beli Drim. Raskoš metohijske zemlje i prirode na kojoj su naši velikodostojnici gradili svetinje prisutan je na svakom koraku. Zato nije ni čudo što je Sveta Jelena Dečanska odabrala baš ovo mesto da se sagradi svetinja nalik na Visoke Dečane.

Na ulazu u svetinju zatičemo punkt u kojem dežura pripadnik kosovske policije. Posle legitimisanja dozvoljava nam da uđemo u manastirsko dvorište, a monahinje ipak pristaju da prime nenajavljene posetioce. Podsećaju nas da su posete svetinjama zabranjene zbog epidemije, ali zbog puta koji smo prevalili ne žele da nas vrate dok ne obiđemo svetinju.

Ali, za javnost, ipak ne žele da govore jer, kažu, nemaju blagoslov.

I dok jedna od tri monahinje u ovoj svetinji, najmlađa od njih, iznosi posluženje, posne kolače i kafu, saznajemo da je svetinja sagrađena u 14 veku. Ktitor svetinje je kraljica Jelena, sestra Stefana Dečanskog, koja je dala novac da se sagradi manastir nalik Dečanima. Ali izvođači radova su sagradili manju crkvicu.

- Kada je došla da pogleda završenu crkvu, videvši da nije ispunjena njena želja izrekla je kletvu: "Dabogda žabe šetale po crkvi." I zaista dugi niz godina oko crkve su se nastanjivale žabe. Srećom poslednjih godina su nestale - saznajemo manje poznatu priču o crkvi posvećenoj Preobraženju Gospodnjem. I dok nam ponavljaju da ih susedi Albanci jer, više Srba u bližem okruženju nema, ne diraju, saznajemo da i oni dolaze da se mole u svetinji.

- Dolazio je jedan Albanac iz sela čiji sinčić nije mogao da govori do šeste, sedme godine i bio je, iako dete, nervno rastrojen i veoma nemiran. Monahinje su mu kazale da ga dovedu u svetinju da mu pročitaju molitvu za zdravlje što je on i učinio. Posle nam se pohvalio da je dečak bolje i da više nema problema sa govorom - pričaju nam povratnici iz metohijskih sela u opštini Klina koji često dolaze u ovaj manastir.

Pričaju nam da je u manastiru koji je pod zaštitom države kao istorijski spomenik, od 1957. godine boravio otac Serafim, rodom iz Kuršumlije od porodice Koprivica, koji je čitao molitve. Non-stop je bio u crkvi i tu je preminuo 1997. godine.

- Ako se neko razboli, ne može da se uda ili oženi, on im je čitao molitve i sve su se ispunjavale - pričaju nam u manastiru o molitvama oca Serafima.

Prisećaju se priče o bolesti srpskog dečaka kome nije bilo bolje ni pored toga što ga je majka vodila kod svih mogućih lekara. Tako je idući vozom koji prolazi prugom nedaleko od manastira, majka odlučila da ga dovede do oca Serafima da ga krsti. Detetu više, kako nam kažu, nije trebao lekar.

Iako su posetioci u ovoj svetinji retki, ipak dođu često sveštenici iz drugih svetinja ali i raseljeni Srbi iz metohijskih opština. Pogotovu o većim praznicima kada na liturgijama bude njih desetak, petnaest. Mnogi od njih napominju da iako možda javnosti nije poznat, manastir Budisavci je u srcu svih Srba iz Metohije i čitavog Kosmeta.