EKSKLUZIVNO: Kako je FNRJ postala pridruženi član NATO - Pakt između Jugoslavije i Amerike
SUKOB Staljina i jugoslovenskog rukovodstva 1948. godine nije odmah izazvao promene u strateškim planovima zapadnih sila. U angloameričkim planovima krajem te godine Jugoslavija je imala tretman kao deo sovjetskog bloka. Tek u junu 1949. godine, SAD i njeni saveznici ozbiljno shvataju razlaz na relaciji Moskva - Beograd, i počinju da računaju na maršala Tita u hipotetičkom vojnom sukobu sa SSSR.
Foto: Muzej Jugoslavije
Posle intenzivnih pregovora, dolaska senatora Džona Kenedija, budućeg predsednika SAD, u Beograd i tajne posete Pentagonu načelnika Generalštaba JNA Koče Popovića, dolazi do Sporazuma o vojnoj pomoći između vlada FNRJ i SAD. Taj tajni akt je zaključen u Beogradu 14. novembra 1951. godine, a potpisali su ga Josip Broz ispred Jugoslavije i ambasador SAD u Beogradu Džordž Alen. Prema ovom sporazumu, Jugoslavija je uključena u Program pomoći, odnosno u američki Zakon o uzajamnoj pomoći (MDAP), prema kome su SAD, Britanija i Francuska počele da joj šalju oružje.
Sporazum o vojnoj pomoći ratifikovan je odlukom Prezidijuma Narodne skupštine FNRJ 9. februara 1952. godine.
Parafom na ovaj dogovor, FNR Jugoslavija je pristupila NATO savezu, a ne formiranjem Balkanskog pakta, sa Grčkom i Turskom, koje se desilo dve godine kasnije, i kako je većina istraživača to tvrdila. Jugoslavija je uključenjem u sistem MDAP postala pridruženi član NATO, primala vojnu pomoć i bila uključena u planiranje NATO za odbranu Evrope od eventualne sovjetske agresije.