POSLE "OLUJE" UBIJENO 16 CIVILA, VEĆINA STARIJIH OD 67 GODINA: Osuđen, pa oprošten zločin nad meštanima Gošića i Varidvoda
NA današnji dan, 27. avgusta 1995, tri nedelje po završetku akcije "Oluja", na zapadne delove Republike Srpske Krajine, koji su u to vreme bili pod zaštitom UN-a (sektori "Jug" i "Sever"), u selu Gošić, tadašnja opština Knin, ubijeno je sedam meštana srpske nacionalnosti. Njihova prosečna starost bila je 67 godina.
Foto: Novosti
Kako podseća DIC "Veritas", mesec dana kasnije, 28. septembra, gotovo dva meseca po okončanju "Oluje", u obližnjem selu Varivode ubijeno je devet srpskih civila, prosečne starosti 70 godina.
Ni u vreme rata, kao ni u vreme ubistava, u ovim selima nije bilo nikakvih ratnih aktivnosti. Meštani su ostali jer nisu hteli da napuste svoja ognjišta i poverovali su obećanjima Franje Tuđmana da svima koji nisu "okrvavili ruke" garantuje imovinsku i ličnu bezbednost.
Umesto toga, svi su ubijeni vatrenim oružjem iz neposredne blizine u svojim dvorištima, na kućnim pragovima ili u kućama.
U nameri da prikrije zločine, hrvatska policija ih je tajno pokopala na kninskom groblju pod oznakom "nepoznat", iako su znali njihov identitet. Tela su u proleće 2001. ekshumirali haški istražitelji, među 301 posmrtnim ostatkom, koliko ih je ukupno bilo pokopano na Kninskom groblju, i to sve iz vremena "Oluje" i "postoluje". Porodice su ih identifikovale 2002. godine, a sahranjeni su u rodnim selima, gde su im opština Kistanje i Srpsko narodno vijeće podigli spomenike, kasnije više puta skrnavljene.
STRADALI
U Gošićima su ubijeni Borakovi: Savo (70), Vasilj (68), Grozdana (75), Marija (81), Kosovka (77), Milka (75) i Dušan. U selu Varivode ubijeni su Berići: Jovan (75), Špiro (55), Radivoj (69), Marija (69), Marko (82), Milka (67) i Jovan (56), kao i Mirko Pokrajac (84) i Dušan Dukić (59). Istog ili narednog dana ubijen je i deseti žitelj Varivoda, Uglješa Ilijašević (54), čije je telo kasnije pronađeno u jednoj gustirni i čijeg imena na spomeniku žrtvama toga sela nema.
Pod pritiskom međunarodne zajednice i organizacija za zaštitu ljudskih prava, ova ubistva su relativno brzo procesuirana, pa je Županijsko državno tužilaštvo u Zadru već 1996. podiglo optužnicu protiv šestorice bivših hrvatskih vojnika (Nikola Rašić, Ivan Jakovljević, Pero Perković, Ivica Petrić, Zlatko Ladović i Nediljko Mijić) zbog krivičnog dela ubistva iz koristoljublja. Iste godine Županijski sud u Zadru, iako su četvorica optuženika u istrazi priznali počinjenje dela, oslobađa ih optužbe u nedostatku dokaza.
Vrhovni sud RH je ukinuo prvostepenu oslobađajuću presudu i slučaj vratio na ponovno suđenje. Tokom ponovljenog suđenja pred Županijskim sudom u Šibeniku, zastupnik optužnice je 13. februara 2002. odustao od gonjenja svih optuženika, uz obrazloženje da su došli do saznanja ko bi mogao da bude počinilac ubistava u Varivodama i Gošiću, najavivši novu istragu. Međutim, ni 29 godina od zločina nema ni optuženih, ni osuđenih.
Po popisu stanovništva u RH iz 1991. u Gošiću je živelo 107 žitelja: 106 Srba i jedan "ostali". U Varivodama je živelo 477 žitelja: 472 Srbina, dva Jugoslovena, jedan Hrvat i dvoje "ostalih". Po popisu iz 2021. u Gošiću je živeo 21 žitelj, a u Varivodama 61, bez podataka o nacionalnoj pripadnosti. Domaćinstva čine mahom stariji meštani.