MALI REČNIK SRBOFOBIJE: Globalni izlivi antisrpstva: niska mržnje duža od jednog veka
STEREOTIPI u zapadnom svetu o Srbima, nastali na pogrešnim i iskrivljenim predstavama, izborili su se za „pravo građanstva još početkom prošlog veka, kada je Austrougarska, uz obilatu pomoć Nemačke, započela propagandnu aktionost sa jednim jedinom ciljem da uveri sopstvenu i svetsku javnost kako se Srbi mogu „dovesti u red“ jedino pod vlašću „normalne evropske“ države, odnosno Austrougarske.
Izlivi antisrpstva, započeti aneksijom Bosne i Hercegovine, u godinama koje slede, sve više će iz reginalonig prerastati u globalni fenomen i svoju eskalaciju će doživeti devedesetih godina tokom građanaskog rata i raspada Jugoslavije.
Istoričar Miloš Ković smatra da postoje tri izvora srbofobije: religijski je na prvom mestu. Srbi su, postavši prvoslavni hrišćani, vekovima sprečavali prodor vatikanskog papstva na Istok, pa je obračun sa njima u operacijama neoustaškog režima zvanim „Bljesak“ i „Oluja“ ostvarenje vekovnog sna Vatikana da se Srbi oteraju što dalje od granica papskog Zapada. U intervjuu španskom fašističkom listu „Arriba“ datom 26. maja 1943, Pavelić kaže: „Balkanski je duh imao ekspanzivnu moć koja je uspjela da prodre do granice Beča. Austro-Ugarska je imala snage da goni taj duh ka Jugoistoku... Dužnost je Hrvatske da nastavi sa ovim pritiskom na balkanske običaje dok ih ne svede u njihove prave granice“.
Drugi razlog srbofobije je rasizam, o kome Ković kaže:“Uverenje da unutar bele rase postoje viša i niža rasa ima, nažalost, vrlo duboke korene u zapadnoj Evropi. Najviša rasa unutar bele rase bili bi Germani, posle njih romanski narodi, a na najnižoj stepenici rasističke lestvice bili bi Sloveni. I to uverenje ispoveda zapadna i srednja Evropa vrlo jasno i definisano od 18. veka, a naročito u 19. i 20. veku”.
Treći razlog srbofobije je rusofobija, jer su Srbi „mali Rusi“. To ubilačko stanovište je, po Koviću, zasnovano na verskim i rasističkim predrasudama, ali i na strahu od veličine i moći Rusije.