"SRBI NISU GENOCIDNA NACIJA!" Autorski tekst Gorana Šarića - Nema genocida u kojem je ubijeno samo 0,3 odsto stanovništva

"SRBI  nisu genocidna nacija! Čast je nositi ime tog naroda! Prema konvencijama UN iz1948. godine, genocid se definiše kao namerno uništenje, u celini ili delimično, određene nacionalne, etničke, rasne ili verske grupe. Izvodi se bilo kojom od pet radnji: ubijanjem, nanošenjem teških povreda, nametanjem životnih uslova koji dovode do razaranja, sprečavanjem rađanja i prisilnim preseljenjem dece.

Da bi se zločin okarakterisao kao genocid, ključna je NAMERA da se uništi grupa zbog njene pripadnosti određenoj kategoriji. Grupa mora činiti značajan procenat stanovništva nad kojim se vrši genocid.Genocid je stoga zasnovan na nameri i na jednoj ili više od ovih pet radnji.

U Srebrenici se desio samo prvi element, ubijanje. Ubistvo samo po sebi ne znači genocid. Neophodno je ubiti značajan procenat te etničke, nacionalne, verske ili rasne grupe sa namerom istrebljenja.Ako je u Srebrenici ubijeno 8.000 muškaraca (a taj broj je više puta naučno osporavan), to je manje od 0,3 posto Bošnjaka u Bosni i Hercegovini. Čak i da su svi civili tamo pobijeni, to bi bilo manje od 1 posto bošnjačkog etnosa.Dakle, jasno je da broj ubijenih u Srebrenici nije dovoljan da se taj zločin okarakteriše kao genocid, jer ubijeni Bošnjaci NISU ČINILI ZNAČAJAN PROCENT STANOVNIŠTVA BOSNE.

Osim što streljani Bošnjaci nisu činili značajan procenat bošnjačkog stanovništva u BiH, u Srebrenici nikada nije dokazana genocidna namjera. Nikada nije dokazano da je Mladić, Karadžić ili bilo ko iz političkog ili vojnog vrha Republike Srpske izdao bilo kakvu naredbu za streljanje Bošnjaka u Srebrenici.

Čak i da je takav poredak pronađen, rukovodstvu Republike Srpske bilo je jasno da Bošnjaci Srebrenice ne čine značajan procenat bošnjačkog stanovništva u BiH, pa njihovo uništavanje nije moglo značajno smanjiti bošnjačko stanovništvo.

Dakle, zločin u Srebrenici se ne može okarakterisati kao genocid jer nema genocidne namjere, jer Bošnjaci Srebrenice nisu činili značajan procenat bošnjačkog stanovništva u Bosni i Hercegovini, te zato što nikada nije bilo pismeno niti usmeno naređenje. koju je za streljanje Bošnjaka izdalo rukovodstvo Republike Srpske.

Nakon zločina u Srebrenici, Bošnjaci su postali većinsko stanovništvo u Bosni i Hercegovini, prvi put u istoriji premašili su 50% ukupnog stanovništva Bosne i Hercegovine.Ne postoji takva stvar kao što je genocid u kojem su ubijeni samo muškarci. Nema genocida u kojem je ubijeno samo 0,3 odsto stanovništva.

Nema genocida nakon kojeg se procentualno povećava stanovništvo nad kojim je genocid počinjen.

Za razliku od Bošnjaka, srpsko stanovništvo se smanjilo nakon Prvog, Drugog svetskog rata i poslednjeg rata.

Srbi su 1900. godine činili više od 25% stanovništva u Hrvatskoj. Danas oni čine manje od 3%. Ubijani su Srbi u NDH, svi, muškarci, žene, deca, starci, teško su povređeni, nametnuti uslovi za život koji dovode do razaranja, deca su nasilno premeštana.

U genocidu nad Srbima u NDH stradao je značajan procenat srpskog stanovništva, postojala je genocidna namera i pisana i usmena naređenja i zakoni. Ubijani nisu samo muškarci, nego svi, deca, žene, starci.

Vidite li razliku između zločina u Srebrenici i genocida nad Srbima u NDH?

Zašto nema rezolucije UN o genocidu nad Srbima u NDH? Zašto nema rezolucije o genocidu nad Indijancima, plemenima Herero i Nama, Indijancima, Aboridžinima, Jermenima, Kongoanima, Albižancima, Palestincima, Rusima i mnogim drugima?

Velika Britanija je učestvovala u mnogim genocidima na svim kontinentima. Zašto ne proglasiti rezoluciju o učešću Velike Britanije u genocidima?Zašto nema rezolucije o genocidima u Vatikanu? Zašto ne postoji Dan žrtava Vatikana?

Srebrenica je užasan zločin. Velika bratska rana, jer Srbi i Bošnjaci su braća, krvni srodnici. Ali ova rezolucija nema za cilj pomirenje Srba i Bošnjaka, niti nam trebaju Nemci, Britanci i zapadne globalističke elite da nas pomire.

Cilj ove rezolucije je da se iznudi, sakrije istina i nametne žig genocida srpskom narodu, jedinom narodu na Balkanu koji je zaista doživeo genocid kako u 20. veku tako i tokom vekova turske i austrijske okupacije.

Srpski narod nije genocidni narod, već napaćeni narod, ponosan i hrabar. Šta god su hteli da postignu ovom rezolucijom, to će postići suprotno.

Smail beg Šarić je bio junak turske vojske, kapetan lijepog grada Stoca. Jednom prilikom, upitan za prezime, izjavio je: "Srbin se u krvi rodi, u krvi živi i u krvi umire. Čast je nositi ime tog naroda!"