DECA MOLILA DA IH NE UBIJAJU: Branko Dimović Dimeski snima novi film o stradanju u Norveškoj - Želim da istina jednom bude na strani Srba
PISAC reditelj i producent koji završava rad na trećem filmu o stradanju Srba u nacističkim logorima u Norveškoj, Srbin sa Kosova I Metohije, Branko Dimović Dimeski kaže da uprkos velikom trudu koji ulaže u dokazivanju istine o stradanju velikog broja Srba, mnogi i dalje pominju iključivo Jugoslovene stavljajući po strani neopozive dokaze, o stradanju Srba koji su tretirani kao “podvrsta”.
- Stradanje srpskog naroda i dece u nacističkim logorima u Norveškoj jedno je od najstrašnijih događaja u našoj istoriji. Više od 4.000 srpskih logoraša poslato je u smrt u Norvešku tokom Drugog svetskog rata, od kojih se nažalost 2.369 nikada nije vratilo svojim kućama. Više od 200 srpske dece takođe je poslato u smrt u Norvešku. Dokumenti do kojih sam došao svedoče o strahotama kroz koje je srpska deca i narod prolazili – kaže Dimeski.
Posle sukoba u našoj zemlji i odlaska iz rodnog Gnjilana, on se seli za Norvešku gde nastavlja svoj život. Nostalgiju je lečio stalnim istraživanjem istorije odnosa dva naroda, zemlje iz koje potiče i zemlje u kojoj živi. Podaci do kojih je došao nagnali su da obelodani podatke, tako su nastali filmovi o stradanju Srba, a onda i o stradanju srpske dece u nacističkim logorima.
- Norveški stražari posle Drugog svetskog rata svedočili su o ubistvima dece uzrasta od 13-14 godina, koji su molili za milost pre nego što su surovo ubijeni i bačeni u već iskopane rake. Jedan od stražara iz logora u Botnu svedoči da je veliki broj dece ubijen na takav način, a da je nacistički oficir opravdavao zločine tvrdnjom da su to bolesni Srbi osuđeni na smrt u NDH. Ovi događaji potvrđuju da je Norveška tokom Drugog svetskog rata bila ispostava za genocid nad srpskim narodom, koji je započeo u takozvanoj Nezavisnoj Državi Hrvatskoj - kaže Dimeski.
On je mišljenja da narativi o internircima ili ideološko povezivanje direktno nanose štetu srpskom narodu, jer odvlače pažnju sa suštine problema.
- Posedujem dokumenta izdata od nacističkih vlasti, konkretno nemačkog policijskog bataljona 225 u julu 1942, koja su naređivala stražarima da ubijaju srpske logoraše uz napomenu da su “Srbi podvrsta i da ne štede municiju na njih. Svedočenja i dokumenti o stradanju srpskih logoraša potvrđuju nepravdu koja je počinjena nad našim narodom – kaže Dimović.
Naš sagovornik podseća da danas nemamo ni jedno obeležje gde se možemo pokloniti našim srpskim precima i deci koja su u najtežim mukama ubijana i da se mora učiniti sve kako bi se ova nepravda ispravila.