SLAVIMO SVETOG SOFRONIJA JERUSALIMSKOG: Danas je vreme za molitvu koju treba svako da izgovori za sebe i bližnje
SRPSKA pravoslavna crkva i njeni vernici danas proslavljaju Svetog Sofronija Jerusalimskog, čiji se život i delo prepričavaju generacijama unazad.
Foto: Printskrin
Rođen u Damasku, Sofronije je bio sin uglednih roditelja. Iako je stekao svetsku mudrost, on je težio ka duhovnoj mudrosti.
U lavri svetog Teodosija sreo je inoka Jovana Moshu, koji je postao njegov učitelj. Sofronije i Mosha zajedno su posetili manastire i podvižnike u Misiru, svakodnevno učeći duhovnu mudrost.
Nakon toga su otputovali u Rim, gde je Mosha preminuo. Na samrti je Sofroniju ostavio amanet da ga prenese u lavru Teodosijevu ili na Sinaj. Sofronije je ispunio želju svog učitelja i preneo mu telo u lavru Teodosijevu, a potom se zadržao u Jerusalimu.
Sva njihova saznanja su zapisana i objavljena u dve knjige pod nazivom Limonar ili Cvećnik.
Sofronije je u Jerusalimu prisustvovao povratku Časnog Krsta iz Persije, koji je car Iraklije uneo u Sveti Grad na svojim leđima. Nakon smrti patrijarha Zaharije, Sofronije je preuzeo njegovu ulogu i upravljao crkvom sa osobitom mudrošću i revnošću tokom deset godina.
Sofronije se borio za odbranu Pravoslavlja od monotelitske jeresi, koju je osudio na svom Saboru u Jerusalimu pre nego što je bila osuđena na VI vaseljenskom saboru u Konstantinopolju. Njegova hrabrost i mudrost privukli su pažnju i poštovanje carigradskog patrijarha, koji ga je pozvao da prisustvuje tom saboru kao jedan od najvažnijih učesnika.
Sofronije se vratio u Jerusalim, gde je nastavio da se bori za pravu veru i učvršćivanje Pravoslavlja u hrišćanstvu. Preminuo je 638. godine, a danas se smatra jednim od najvećih svetitelja Pravoslavne crkve.
Sveti Sofronije Jerusalimski ostao je zapamćen po svojoj posvećenosti Bogu, duhovnoj mudrosti, težnji ka istini i pravednosti, kao i po svom doprinosu Pravoslavlju. Njegove relikvije čuvaju se u crkvi Svetog Spasa u Jerusalimu.
Danas se obavezno pomolite: "Istina stvari objavi te stadu tvome kao pravilo vere, obrazac krotosti i učitelja uzdržanja. Zbog toga si smirenjem stekao visoke počasti, a siromaštvom bogatstva: Oče Sofronije, moli Hrista Boga da spase duše naše."