KRALJ JE MORAO DA BIRA IZMEĐU USTAVA I DRŽAVE: Zašto je Aleksandar Karađorđević uveo šestojanuarsku diktaturu
REŠENjE proklamovano 6. januara 1929. godine bilo je iznuđeno razvojem državne krize, u kojoj se steklo više nepovoljnih okolnosti: težnja Hrvata za secesijom, koju su nastojali da postignu provociranjem građanskog rata, pojava raskola među Srbima izazvanog stavom njihovih lidera u Hrvatskoj, potpuna paraliza parlamentarnog rada, spoljne pretnje koje su dolazile od fašističke Italije.
Foto Profimedija, Arhiva Jugoslavije, Arhiv Srbije, Muzej Jugoslavije, Arhiv Beograda, porodica Pribićević, "Fejsbuk" i "Vikipedija"
Odlučujući se da privremeno suspenduje Ustav da bi se prevazišlo postojeće stanje, kralj je u svome manifestu najavio „u što kraćem vremenu“ povratak ustavnog poretka, „onih ustanova, one državne uprave i onog državnog uređenja, koje će najbolje odgovarati opšte narodnim potrebama i državnim interesima“.
U našoj istoriografiji ovaj period se sve češće naziva Alekandrovim ličnim režimom, jer to stanje ne bi ipak moglo da se nazove — diktaturom, u klasičnom smislu te reči.
Kralj nije težio stvaranju korporativne države, kao što je to bio slučaj u Španiji pod generalom Primom de Riverom, u Italiji pod Musolinijem , ili kao što je to pokušano u Portugaliji, pod Salazarom — „stidljivim diktatorom". Foto Profimedija, Arhiva Jugoslavije, Arhiv Srbije, Muzej Jugoslavije, Arhiv Beograda, porodica Pribićević, "Fejsbuk" i "Vikipedija"