SVOJATANJE SRPSKOG PISMA I JEZIKA: Jezikoslovne krivotvorine Hrvatske vlade i parlamenta
Već decenijama u Zagrebu se svojata deo po deo srpske prošlosti i to po principu "uzmi šta ti se svidi". Za tamošnju javnost nema nedoumice, Milutin Milanković je hrvatski naučnik. Na pomen Nikole Tesle nikada nisu imali dilemu. Genije iz Gospića je hrvatski naučnik.
Foto Profimedija, Tanjug, „Glas Srpske“, Stevan Kragujević, Dokumentacija „Novosti“ i „Borbe“, "Fejsbuk" i "Vikipedija"
• Istorija hrvatstva nastajala na konstruisanim istorijskim falsifikatima koji su tvoreni u vatikanskim i bečkim radionicama tokom 19. i 20. veka, nesmanjenim intenzitetom nastavlja se i danas kleptomanskim potezima prisvajanja tuđe duhovne i kulturne baštine i brisanjem srpskih jezičkih korena, kako je inače sam Ljudevit Gaj naglašavao da su Hrvati , „prigrlili srpski jezik”.
• Predlogom Zakona o hrvatskom jeziku, koji je nedavno osvanuo pred saborskim zastupnicima, odbačena je istorijska istina i proglašena je celokupna književna baština nastajala na na latinici, glagoljici i bosančici (dve modifikovane srpske ćirilice) hrvatskom.
• Hrvatima je očito bilo malo što su „prisvojili” srpski vukov(ski) jezik, nego su posegli i za srpskom ćirilicom. To zvuči neverovatno, ako se prisetimo zakona o zabrani ćirilice za vreme Nezavisne Države Hrvatske ili ćiriličkog „knjigocida” pri osamostaljenju sadašnje Hrvatske.
• Naglo svojatanje ćirilice nastalo je jer su shvatli da bez nje ne mogu da polažu „povijesno pravo” na Dubrovnik i bogatu baštinu pisanu srpskom ćirilicom. Ćirilički spomenik, kojim su proslavili 500-godišnjicu, jeste „Srpski molitvenik” iz Dubrovnika, iz 1512. godine, a i prvi pisani spis na srpskom narodnom jeziku jeste „Povelja Kulina bana”, iz 1189. godine, tu je i književnost Slavonije, pa bosanskih franjevaca, a sve je pisano srpskom ćirilicom.