KAKO SE SRBIJA UČILA DEMOKRATIJI: Prilozi za istoriju parlamentarnih izbora - koreni političkih podela
TROJIČKIM ili namesničkim Ustavom koji je 1869. donet u Kragujevcu započeo je pravi parlamentarni život u Srbiji, jer su narodne skupštine sve do tada imale saborni karakter. Uspostavljen je predstavnički sistem, usvojeno je načelo podele vlasti, i priznata su osnovna lična i politička prava građana i prvi put u srpskoj istoriji određeno je opšte pravo glasa za svakog Srbina "koji je punoletan i plaća danak"
Foto Profimedija, EPA, TANJUG\AP, Piksel, Raško-prizrenska eparhija, printscreen RTS, "Jutjub", Televizija Vojvodine, Dokumentacija „Novosti“ i "Vikipedija"
• SAMO pet godina pošto je u Srbiju uvedeno pravo glasa, demokratija je u Srba tako napredovala, da je na izborima, 24. oktobra 1874. već pala i prva glava. Kao da je suđeno da se na oltar srpske demokratije prinose žrtve. Vrhunac rasplamsanih stranačkih strasti desiće se u Gornjem Milanovcu gde je na sam dan izbora, i to tri sata pošto je proglašen đ, ubijen narodni poslanik
• U SRBIJI do 1881. godine nije bilo političkih stranaka, poslanici su se delili na vlast i opoziciju - jasno znalo ko je za vladu a ko protiv nje. Početkom predposlednje decenije 19. veka iz postojećih političkih struja nastaće tri stranke, Liberalna, Napredna i Radikalna, koje će kroz , parlamentarne, ali i van skupštinske sukobe, odrediti istoriju moderne srpske države
• Liberali i Naprednjaci, oslanjajući se na intelektualnopolitičku elitu, nastojali su da postanu državotvorne stranke - politikom čvrste ruke, uz jak oslonac na policiju i dinastiju. Za razliku od njih Radikalna stranka imala je najširu socijalnu osnovu čije su pristalice poticale pretežno iz seoskog stanovništva koje je bilo većinsko u tadašnjoj Srbiji