KO JE BILA DR DRAGA LJOČIĆ, PRVA LEKARKA I FEMINISTKINJA U SRBIJI: Učestvovala u četiri rata, dobila čin poručnika, ali ne i sva prava

Takođe je bila je veliki filantrop i zaštitnica dece, zalagala se za izgradnju dečjih bolnica i domova za nezbrinute mališane, zbog čega su je savremenici često optuživali da "promoviše nemoral".
Rođena je 22. februara 1855. godine, u Šapcu, a preminula 5. novembra 1926. godine, u Beogradu. Bila je peto dete trgovca Dime i žene mu Marije Ljočić, pripadnika cincarske porodice koja se u Šabac doselila iz Gospeša.  Osnovnu školu završila je u rodnom gradu, a Višu žensku u Beogradu.
Kao bolničarka učestvovala je u srpsko-turskim ratovima, srpsko-bugarskom ratu, balkanskim ratovima i Prvom svetskom ratu. Nakon učešća u Bici na Šumatovcu, 1876. godine, odlikovana je činom poručnika, a nakon rata vratila se u Cirih da okonča studije i zvanično postane prva srpska lekarka.

Uprkos takvom uspehu i odlikovanju, u domovini je jedva našla posao, jer je tadašnje Ministarstvo unutrašnjih dela nekoliko puta odbilo da joj izda licencu za rad. U moru apsurnih argumenata uz koje je odbijana, najbudalastiji je bio taj da "žene ne služe vojsku"! Tek na ličnu urgenciju kraljice Natalije osnovana je komisija sa zadatkom da utvrdi njenu stručnost. Tek posle pozitivnih ocena mogla je da otvori privatnu lekarsku praksu, a 1881. uspela je da se zaposli i u državnoj bolnici, u Beogradu, kao lekarska pomoćnica. Vršila je dužnost rukovoditeljke Ženskog odeljenja Opšte državne bolnice, s pravima i platom pomoćnice.
Zbog zasluga u srpsko-bugarskom ratu 1885. godine, tokom kog je radila kao jedini lekar u tri bolnice u Beogradu, unapređena je u sekundarnog lekara, ali i dalje nije bila ravnopravna s kolegama. Novo postavljenje joj nije garantovalo pravo na penziju, imala je manja primanja od muških kolega i nije imala pravo na povišicu. Nisu uspela obraćanja čak ni kralju Milanu i Državnom savetu. Naprotiv, 1891. godine je otpuštena iz službe, pa je nastavila privatnu praksu.
Dr Ljočić - Milošević je zajedno sa dr Lazom Lazarevićem besplatno lečila devojčice iz Ženske radničke škole, a sa dr Jovanom Jovanovićem osnovala Materinsko udruženje za brigu o deci bez roditelja, 1904. godine, čija je bila prva predsednica. Bila je i jedna od osnivačica Društva beogradskih žena lekara, 1919. i pre toga Srpskog narodnog ženskog saveza, 1906. Javno se zalagala da žene dobiju pravo glasa i do kraja je verovala u ideju socijalne jednakosti.  

Bila je udata za političara i pisca Rašu Miloševića, jednog od osnivača Narodne radikalne stranke i ministra u nekoliko vlada, i prva je žena u Srbiji koja je zadržala, pored muževljevog, i devojačko prezime. Zanimljivo je da je bila pred porođajem u vreme kada je on uhapšen, tokom Timočke bune, i osuđen na smrt. Ova kazna je preinačena  u desetogodišnju robiju, ali je pušten nakon dve godine izdržane kazne.
Draga i Raša su imali petoro dece, od kojih je kćerka Radmila, kao i majka, završila studije medicine u Cirihu. Najstarija kći Spomena bila je udata za političara i ministra Momčila Ninčića, dok je Zora bila udata za Božidara Vlajića, člana Demokratske stranke i ministra kraljevske Vlade u izbeglištvu.
Danas Dom zdravlja u Šapcu nosi ime svoje hrabre sugrađanke Radmile Ljočić.