OTIŠAO DOAJEN SVETLOPISA: Preminuo Matija Koković
MAESTRO jugoslovenskog i srpskog fotožurnalizma Matija Koković, hroničar dramatične epohe na razmeđu milenijuma, preminuo je u 85. godini u Beogradu. Doajen svetlopisa biće sahranjen u petak 17. februara na Novom groblju u Beogradu u 14:30, a okupljanje i izjave saučešća porodici su od 13:30
UNS
Malo je fotoreportera koji su kao Matija Koković bili obdareni da u svojim delima spoje dokumentarnost i umetnost, ostavljajući vanvremenska svedočanstva o dobu u kome su živeli. Biti u pravo vreme na pravom mestu, uočiti detalj koji je simbol događaja i pritisnuti okidač fotoaparata delić sekunde pre kulminacije drame da bi ona bila zabeležena, to mogu samo pravi posvećenici "svetlopisa" kakav je bio Koković.
Njegove fotografije su svedočanstvo da nema nevažnih ljudi i zbivanja. Na Matijinim kadrovima istorije rata i mira na prostoru bivše Jugoslavije zabeležene su ličnosti sa društvenog vrha i dna, prizori ljudske sreće i patnje, koji su obeležili dramatičnu epohu na razmeđu drugog i trećeg milenijuma. Tiho, smireno i sabrano on je decenijama iz neposredne blizine spasavao od zaborava važne trenutke, koji danas, kada gledamo njegove fotografije, izazivaju navalu emocija.
Sposobnost uočavanja kontrasta Koković je verovatno razvio tokom detinjstva i mladosti koje je proveo između Crne Gore i Vojvodine. Rođen je 1. januara 1938. godine u Vrulji kod Pljevala, a odrastao u Vojvodini, u Sivcu kod Sombora. Školu za Primijenjenu umjetnost započeo je u Herceg Novom a završio ju je u Novom Sadu.
Prvi profesionalni angažman kao foto-reporter imao je na odsluženju vojnog roka u listu „Vojnik“, ali i kada je skinuo uniformu nastavio je da pet godina redi kao fotožurnalista u vojnim listovima „Narodna Armija“ i „Front“.
Tada su ga lkao vrhunskog profesionalca zapazili su ga u zagrebačkoj, tada jugoslovenskoj, novinsko-izdavačkoj kući „Vijesnik“ i angažovali ga. Kokovićeve fotografije postale su zaštitni znak „Vijesnika“, „Večernjeg lista“ , „Arene“, „Starta“, „Vikenda“.
Bio jedan od najneposrednijih svedoka raspadu SFR Jugoslavije, posle koga postaje fotoreportera beogradskih dnevnika „Borba“ i „Večernje Novosti“, ali ga angažuju i velike svetske agnecije Sipa pres, Asošijeted pres, Rojters, Evropska pres agencija.
Rođeni fotoreporter je samo formalno otišao u penziju, jer godine nisu umanjile njegovu strast za zapisivanje istorije kamerom. Nastavio je da fotografiše i objavljuje u zagrebačkim medijima „Jutarnji list“ i magazinu „Globus“, do poslednjeg daha.