ODLIČJA TEŠKA 37 KILOGRAMA: Kraljevčanin Milan Matijević u 88. godini vrlo uspešan na mnogim atletskim nadmetanjima
IAKO već odavno gazi 88. godinu života i iza sebe ima čak dva infarkta i dve operacije, Kraljevčanin Milan Matijević i dalje se aktivno bavi atletikom i osvaja medalje na domaćim i na međunarodnim takmičenjima veterana.
Tako je bilo i na 31. balkanskom šampionatu za veterane, održanom nedavno u Solunu, na kojem se okitio sa ukupno pet medalja - zlatnom u štafeti 4x100 i sa četiri srebrne u trci na 100 metara, u skoku udalj, i u još dve štafetne trke.
- Žao mi je što nisam pobedio na 100 metara, ali je Grk Stefanidis bio brži. Takmičio sam se u starosnoj kategoriji od 85 do 89 godina i trčao u skladu sa svojim mogućnostima. Konkurencija je bila jaka, a osim 370 takmičara iz svih balkanskih zemalja, ove godine su na prvenstvu rekreativno i van konkurencije nastupili i veterani iz Francuske, Nemačke, Ukrajine, Kanade i pojedinih afričkih država - priča Matijević.
Za punih sedam decenija koliko se bavi atletikom, ovaj i dalje veoma vitalan i kočoperan Kraljevčanin osvojio je brojne medalje koje, kako kaže, nikada nije uspeo precizno da prebroji, ali zato zna da njihova ukupna težina iznosi 37 kilograma.
- To je izmerio moj sin. Počeli smo da brojimo, pa prekinuli, kako kaže lakše je da ih stavimo na vagu i tako smo i učinili - kroz smeh dodaje Matijević.
Vremešni atletičar je svojevremeno bio na čelu AK Kraljevo sve do 2017. kada ga je zadesio drugi infarkt. I danas je uz klub, pomaže im iz prikrajka koliko može, jer to je njegov život. U jednom mandatu bio je na čelu Atletskog saveza Srbije, ali i poslednji predsednik Atletskog saveza Jugoslavije, gde je bio sve do raspada bivše i formiranja nove države.
- Ponosan sam što sam kao trener imao udela u stasavanju brojnih državnih rekordera i reprezentativaca, a 1971. bio sam i selektor juniorske atletske selekcije SFRJ kada smo na krosu u bugarskom Slivenu osvojili prvo mesto, a atletičar Bora Stanković titulu prvaka Balkana. Mnogi atletičari koje sam trenirao postali su uspešni stručnjaci, završili su studije iz oblasti fizičke kulture, tako da je jedno vreme u kraljevačkim osnovnim i srednjim školama bilo čak 12 nastavnika i profesora fizičkog koje sam trenirao i 16 članova atletskog kluba.
Vodeći računa o svom zdravlju, i uz neizostavnu podršku porodice, ovaj veliki zaljubljenik u kraljicu sportova, svaki drugi dan dolazi na atletski stadion kraj Ibra da se rekreira.
- Smatram da je bavljenje sportom jedan od vema važnih izvora opšteg zdravstvenog stanja i duha svake osobe. Treninge sam prilagodio svojim godinama i zdravlju, smanjivši intenzitet opterećenja i brzinu trčanja. Važno je baviti se sportom sistemski, a ne kampanjski. Još imam volje i ne posustajem - naglašava Matijević dok se priprema za trening.
Takmiči se još od pionirskih dana
- ATLETIKOM sam počeo da se bavim u pionirskom uzrastu u Železničaru koji je bio prvi atletski klub u Kraljevu. Potom sam bio u ovdašnjem Omladincu, a zatim u atletskoj sekciji Fabričkog sportskog kluba Metalac koji je, uz saglasnost tadašnjih opštinskih vlasti, 1991. promenio ime u Kraljevo, kako se i danas zove. Svojevremeno sam kao student trčao i za skopski Rabotnički i zagrebački Dinamo. Po povratku iz vojske 1963. postao sam aktivan u kraljevačkim klubovima, kao takmičar, trener, a potom i funkcioner.