UZ PAVLOVU CRKVU OBNAVLJA SE I KUĆA: U selu Kućanci u Slavoniji danas se obeležava dan rođenja nekadašnjeg srpskog patrijarha (FOTO)

U pitanju je crkva u kojoj je kršten nekadašnji patrijarh, izgrađena 1928. godine, a koja je pred ponoć, 20. decembra 1991. godine minirana i dignuta u vazduh. Od nje je ostao samo zvonik. U međuvremenu, on je obnovljen i izgrađena je nova crkva iz temelja, sa episkopskim tronom od kamena.

- Crkvu smo obnovili, a sada počinje freskopisanje - kaže ovdašnji paroh, protojerej Dragan Gaćeša.

- Do zime bi trebalo da počne i rad na zidanoj ogradi na rodnom imanju patrijarha Pavla. Staru ogradu smo srušili i postavili stub i krst, da se zna da je to njegovo rodno imanje.

Kuća u kojoj je patrijarh rođen odavno više ne postoji, jer je srušena, a ova sadašnja potiče iz 1967-68. godine. Imanje je nekoliko puta prodavano, a SPC je peti vlasnik po redu. Plac je poslednji kupio Milija Kostić, privrednik iz Čačka, koji ga je 2009. poklonio Eparhiji pakračko-slavonskoj i ona se sada vodi kao titular.

U budućnosti je planirana i obnova originalne rodne kuće patrijarha Pavla, a na osnovu sačuvanih fotografija, sa kojih se vidi da je u pitanju bio austrougarski tip gradnje sa tremom. Problem je u tome što nedostaju sredstva, pa radovi teku sporo.

- Situacija je teška, a pomaže nam koliko može načelnik opštine Magadenovac, kojoj Kućanci pripadaju, Stjepan Živković. Sada bi trebalo da otkupimo kuću pored parohijske kuće, čiji je vlasnik, Srbin, preminuo, i od koje ćemo napraviti konačište - kaže otac Gaćeša.

Koliko je ovo mesto značajno za pravoslavne hrišćane možda najbolje govori podatak da je baš u Kućancima, prilikom posvećenja hrama, obeležen jubilej 800 godina autokefalnosti SPC.

U istom hramu je, 14. avgusta, održan parastos za nevine žrtve nacističkog terora, ubijene pre osam decenija, u avgustu 1942, ali i 1944. godine, kao i za poginule partizane 51. vojvođanske divizije, koji su stradali tokom oslobađanja sela.

Kućanci su, inače, u vreme kada je patrijarh Pavle rođen kao Gojko Stojčević 11. septembra 1914, pripadali autonomnom Kraljevstvu Hrvatske i Slavonije u sklopu Austrougarske. Rođen je u zemljoradničkoj porodici i rano je ostao bez roditelja. Gimnaziju je završio u Beogradu, šestorazrednu bogosloviju u Sarajevu, a Bogoslovski fakultet u Beogradu. Monaški život počeo je u Manastiru Svete Trojice u Ovčaru, kada je, za vreme Drugog svetskog rata, radio i kao veroučitelj dece izbeglica u Banji Koviljači.

Zamonašen je u manastiru Blagoveštenju 1946.

Kao episkop raško-prizrenski, ostao je upamćen po svedočenju u UN o problemima Srba na KiM, a tokom rata u BiH govorio je da stradaju i Srbi, i Hrvati, i Muslimani, kao i da je mir svima potreban, "jer smo svi mi deca Božija".

Umro je u 96. godini i sahranjen je na crkvenom groblju u beogradskoj Rakovici.