POMOZIMO OBNOVU RAJKOVE CRKVE: U toku je rekonstrukcija svetinje u Prizrenu, koju su 1999. minirali albanski ekstremisti (FOTO)
HRAM Svetog Nikole u Prizrenu, poznat kao Rajkova crkva, jedna je od više naših svetinja na Kosovu i Metohiji koja nije obnovljena nakon što su je u leto 1999. godine, posle dolaska nemačkih mirovnih snaga, minirali albanski ekstremisti.
Foto: Privatna arhiva
Srećom, nisu sve mine eksplodirale, pa crkva nije do temelja razrušena.
Oronula svetinja poslednjih dvadesetak godina korišćena je kao deponija smeća, čak i kao nužnik. Decembra prošle godine započeto je čišćenje dvorišta crkve, uz blagoslov episkopa raško-prizrenskog Teodosija, a u saradnji sa misijom OEBS-a na Kosovu.
Manastir Visoki Dečani nedavno je uputio poziv onima koji su u mogućnosti da pomognu rekonstrukciju. Na čelu Odbora za obnovu je otac Jovan Radić, paroh u Prizrenu. Otac Radić je najavio da će sledeće godine početi prava obnova crkve.
Hram, koji je 1348. car Dušan priložio manastiru Sveti arhanđeli, nalazi se u dvorištu prizrenske gimnazije, u naselju Potok-mala. Zadužbina je prizrenskog vlastelina Rajka Kirizimića čiji se sin Bogdan Kirizimić pominje u Prizrenu 1361. i 1368. u pomjaniku hrama Bogorodice Ljeviške.
Posle pada Prizrena pod tursku vlast 1455. godine, vremenske neprilike su ostavile traga na crkvi, a naročito je postradala 1795. godine, kada je i opljačkana, u pohodu skadarskog paše Mahmuta Bušatlije. Crkvu je prekrila i zatrpala zemlja i pesak iz vode iz obližnjeg potoka. Decenijama se za nju nije znalo.Prilikom uređivanja mitropolitske bašte 1857. godine temelji Rajkove crkve su otkriveni.
Obnovu crkve blagoslovio je raško-prizrenski mitropolit Meletije. Prizrenci su je obnovili 1857. godine, proširili i pokrili drvenim krovom. Od 1857. godine do juna 1999. godine crkva je bila živa, u njoj se služila liturgija.