KAD JE GROZNICA ZAPADNOG NILA RIZIČNA? Simptomi posle uboda komarca koji ukazuju na opasnu bolest

Oboljenja su registrovana kod osoba muškog i ženskog pola, starosti 63 i 50 godina sa pridruženim hroničnim oboljenjima.
Komarci koji mogu da izazovu groznicu Zapadnog Nila detektovani su na teritoriji Beograda 5. jula 2021. godine.

Groznica Zapadnog Nila prisutna je u Evropi od šezdesetih godina prošlog veka. U poslednjih 15 godina registrovani su sporadični slučajevi i manje epidemije u humanoj populaciji u nekoliko zemalja istočne i južne Evrope.

Tokom 2010. godine registrovano je naglo povećanje broja obolelih u humanoj populaciji, kao i pojava ovog oboljenja u nekim zemljama Evrope gde ga ranije nije bilo, te je u zemljama Evropske unije (EU) i susednim zemljama prijavljeno ukupno 340 verovatnih/potvrđenih autohtonih slučajeva, sa 41 smrtnim ishodom.

Najveći broj obolelih (262 obolelih, 35 umrlih) registrovan je u Grčkoj, a autohtone slučajeve infekcije virusom Zapadnog Nila prijavile su Makedonija, Rumunija, Mađarska, Italija, Španija.

U Srbiji od 2012. godine

Infekcija virusom Zapadnog Nila je zvanično prvi put registrovana u humanoj populaciji na teritoriji Srbije krajem jula meseca 2012. godine, navode u "Batutu".

Od 2012. do 2020. godine na teritoriji Republike Srbije registrovano je ukupno 1.032 slučajeva groznice Zapadnog Nila, kao i 98 smrtnih ishoda koji se mogu dovesti u vezu sa obolevanjem od groznice Zapadnog Nila.

Tokom sezone nadžora 2020. godine u Srbiji nisu prijavljeni slučajevi obolevanja od groznice Zapadnog Nila u humanoj populaciji. U zemljama EU 2020. godine registrovano je 316 slučajeva.

Kako se dobija?

Groznica Zapadnog Nila je virusno oboljenje koje se prenosi ubodom zaraženog komaraca.

Glavni prenosilac je Culex pipiens, vrsta komarca, a glavni rezervoar zaraze su različite vrste ptica u kojima se virus održava, dok je čovek slučajni, odnosno tzv. slepi domaćin i infekcija virusom Zapadnog Nila se sa njega dalje ne prenosi, navode u “Batutu”.

Simptomi

Posle preležane infekcije često dolazi do razvoja dugotrajnih posledica kao što su hronični umor, gubitak pamćenja, teškoće prilikom hodanja, mišićna slabost i depresija. Smrtnost je veća kod starijih osoba, posebno kod onih koje imaju više od 75 godina.

Većina osoba (80%) inficirana virusom Zapadnog Nila nema nikakve simptome i znake bolesti. Kod manjeg procenta zaraženih osoba (približno 20%) simptomi podsećaju na oboljenje slično gripu, sa naglom pojavom povišene telesne temperature, glavoboljom, bolovima u mišićima i zglobovima, umorom, blagim prolaznim osipom i limfadenopatijom.

Međutim, kod pojedinih osoba (<1%), dolazi do nastanka aseptičnog meningitisa ili encefalitisa, odnosno neuroinvazivnog oblika bolesti, koji zahteva hospitalizaciju.

Lečenje

Da bi infekcija virusom Zapadnog Nila bila potvrđena, neophodno je da se potvrdi i prisustvo odgovarajućih antitela u likvoru kod obolelog pacijenta.

Kod osoba koje imaju klasičnu kliničku siku ne postoji posebna terapija. Preporučuje se što češće odmaranje, ispijanje većih količina tečnosti i jačanje imuniteta. Lečenje groznice Zapadnog Nila obično traje od nekoliko nedelja do nekoliko meseci.

(Telegraf)