MEĐUNARODNI STRUČNJACI DOKAZALI: Ovo je istina o Srebrenici
U SREBRENICI se nije dogodio niti pojedinačni zločin genocida niti genocid uopšte. To se odnosi i na ubistva koja su se dogodila u okolini Srebrenice, gde su hiljade ljudi - uglavnom ratnih zarobljenika - ubijene na najstrašniji način, zbog čega odgovorne za ove gnusne zločine treba kazniti. Nalazi Tribunala u Hagu o genocidu neće izdržati test vremena jer se zločini u Srebrenici ne mogu smatrati genocidom, prema odredbama Rimskog statuta.
Snage UN i civili u Srebrenici, jula 1995.
Ovako, u najkraćem, glase zaključci Nezavisne međunarodne komisije za istraživanje stradanja svih naroda u srebreničkoj regiji u periodu 1992-1995. godine, koja je u sredu obelodanila svoj izveštaj.
Komisija predvođena izraelskim istoričarem Gideonom Grajfom, koju je angažovala Vlada Republike Srpske, radila je više od godinu i po dana i napravila izveštaj na 1.036 strana. Vlasti Federacije BiH na svim nivoima odbile su da pruže pomoć međunarodnim ekspertima u rasvetljavanju istine. Izveštaj sadrži 11 poglavlja i završnu poruku kojom se "pozivaju svi narodi regiona na zajedničko suočavanje sa prošlošću".
- Strane u sukobu, predstavnici međunarodne zajednice, međunarodnih organizacija i udruženja žrtava rata pozivaju se da odaju počast žrtvama svih strana na mestima njihovih stradanja - navedeno je u izveštaju.
Analizirajući događaje iz jula 1995. i proboj 28. divizije Armije BiH ka Tuzli, Komisija je utvrdila da su vojno legitimni napadi VRS na ovu kolonu prouzrokovali smrt približno četiri do pet hiljada pripadnika Armije BiH i da se ovi napadi mogu smatrati legitimnim vojnim akcijama. Pogubljenje između 2.500 i 3.000 vojnih zatvorenika, uključujući nekoliko stotina civila iz baze Potočari - predstavlja ratni zločin.
- Komisija ne sumnja u zločinačku prirodu ovih ubistava. Međutim, ne može se utvrditi da su ta ubistva počinjena sa bilo kojom drugom namerom, osim da se eliminiše vojna pretnja u periodu nakon vojnog napada hrvatskih i muslimanskih snaga na srpsku teritoriju (operacija "Oluja") - zaključuju međunarodni eksperti.
Grajfova komisija ukazuje da su haške sudije u svim procesima kao primarni motiv zločina uzimali srpsku "nameru da izvrše genocid na Bošnjacima" a da veća Tribunala "tražeći motiv" nisu ni u jednom slučaju raspravljala o činjenici da su Srbi pretrpeli genocid koji su počinili Hrvati uz pomoć Muslimana tokom Drugog svetskog rata. Takođe zanemarena je činjenica da su Srbi u više od 150 naselja srebreničke regije pretrpeli brutalne napade i etničko čišćenje od strane muslimanskih snaga 1992, 1993, pa čak i 1995. godine.
MEDIJSKI RAT
KAKO je vođen medijski rat oko Srebrenice istraživano je preko tima za analizu medijskih sadržaja, koji je iščitao 10.000 stranica iz vodećih novina, "Njujork tajmsa" (The New York Times) i "Gardijana" (The Guardian). Njihov nalaz je svedočanstvo o novinarskoj pristrasnosti.