GOJKOVIĆ OSUDIO HAPŠENJE OCA PLAMENCA: Sveštenik se okrivljuje za skrnavljenje groba svog pretka arhijereja!
RANKO Gojković, generalni sekretar Srpsko-slovenskog pokreta osudio je nedavno hapšenje sveštenika Mitropolije crnogorsko-primorske, oca Jovana Plamenca i njegovog sina Krsta.
- Razlog je bizaran – otac Jovan je uz blagoslov blaženog mitropolita Amfilohija otvorio grobnicu u manastiru u Crnoj Gori za koju se pretpostavlja da je grob mitropolita Arsenija Plamenca, pretka oca Jovana.
Trebalo je samo potvrditi da li je to grob mitropolita Arsenija. Otac Jovan nije znao da se grob nalazi pod pokroviteljstvom Instituta za zaštitu spomenika kulture Crne Gore.
Odlazeća vlada (nova vlada se mora formirati ovih dana) trudi se na sve načine da se osveti sveštenstvu Srpske pravoslavne crkve zbog uloge Crkve u svrgavanju bezbožnog i neverujećeg režima Mila Đukanovića.
Ostale sveštenike neprestano gone pod izgovorom kršenja mera u borbi sa Kovid-19. Ipak oca Jovana naročito progone ne samo zbog toga što je on sveštenik Srpske pravoslavne crkve, nego i zbog njegovog oštrog pera.
Njegove kolumne često izazivaju ushićenje pravoslavno-patriotske javnosti Crne Gore.
Ponavljamo, razlog hapšenja je patološki – sveštenik se okrivljuje za skrnavljenje groba svog pretka arhijereja!!
Otac Jovan je takođe poznat kao veliki delatnik na polju slovenskog bratstva. Otac Jovan je zamenik predsednika Svesrpkog slovenskog pokreta, bio je učesnik dva poslednja velika Sveslovenska kongresa: 2017. godine na brodu „Kneginja Anastasija“ u okviru 150 godina organizacije Sveslovenskog kongresa u Rusiji i učesnik Sveslovenskog kongresa u Pragu 2018. godine.
Treba reći da je njegov znameniti predak, vojvoda Ilija Plamenac, bio učesnik tog Kongresa u Rusiji 1867. godine. Rukovodstvo Svesrpskog slovenskog pokreta odlučno osuđuje ovakve čudne radnje protiv sveštenstva Srpske pravoslavne crkve.
Nakon oštre reakcije javnosti Crne Gore, budući premijer Krivokapić takođe je reagovao tim povodom, tražeći momentalno oslobađanje oca Jovana i njegovog sina koji su kasnije oslobođeni, zaključuje Gojković.