ODLAZAK VELIKOG DUHOVNIKA: Upokojio se arhimandrit Joil, iguman manastira Ćirilovac

Čuveni duhovnik iz Ćirilovca, svetinje posvećene Presvetoj Bogorodici Jerusalimskoj, koju je započeo na zemljištu koje je darivao crkvi, rođen je 20. jula 1940. godine kao Jošo Bulatović u selu Smrčje kod Kolašina. Gotovo na samom početku rata ostao je bez oca Milete, pa je njega i četvoricu braće kroz iskušenja rata sama čuvala i podizala majka Marija. Nakon rata, porodicu je zadesila nečuvena tragedija - u eksploziji bombe koju su pronašli, poginula su tri njegova brata.  Ostao je živ samo Janko.

Maleni Jošo pošao je u osnovnu školu u Kolašinu, pa ga je put vodio u Berane u čuvenu gimnaziju, a potom je završio Pedagošku akademiju na Cetinju. Duže od 15 godina radio kao nastavnik hemije u Osnovnoj školi ''Vuko Jovović'' u Danilovgradu, gde provodi petnaestak godina radnog staža do invalidske penzije.

Zanimanje za duhovnost i za Crkvu koje je pokazivao od rane mladosti, širio je posetama čuvenom vitovničkom starcu Tadeju, koji je dugo godina bio njegov duhovni savetnik. Posle više poseta Svetoj zemlji krajem sedamdesetih i početkom osamdesetih godina prošlog veka, posvetio se podvižničkom životu, živeći u svetu po pravilima monaškog asketizma i potpune posvećenosti duhovnosti.

- Krajem osamdesetih godina postaje aktivni član duhovne zajednice u manastiru Ćelija Piperska. Od sredine devedesetih započinje gradnju svoje zadužbine – manastira Ćirilovac na svom imanju kod Kolašina. Manastir je osvećen u septembru 1999. godine i tada je postavljen za igumana manastira. Naredne godine se formira manastirsko sestrinstvo. Već 2007. godine osvećen je i muški manastir posvećen Bogorodici Jerusalimskoj u neposrednoj blizini manastira Ćirilovca.

Iako se manastir nalazi zabačen u planinama i do njega vodi makadamski put, stotine ljudi je svakog dana dolazilo u manastir za savet, molitvu i ispovest, zapisali su hroničari, sećajući se poseta čuvenih sportista i političara ocu Joilu i Ćirilovcu, ali i crkvici koju je otac Joil podigao na vrhu Bjelasice po imenu Ključki Tavor i posvetio ju Preobraženju Gospodnjem, a koja je rađena kao verna kopija srušene kapele na Lovćenu.