BEOGRADSKE PRIČE: Drugi pogled na centar grada, Tramvaji krstarili od Slavije do Narodnog pozorišta
STARI snimci centralnog dela grada uvek u posmatraču rađaju romantične asocijacije. Fotografije, skoro po pravilu, nagoveštavaju da su ondašnji Beograđani imali nekako mirniji život.
Zaista, živeli su u znatno manjem gradu, a urbani ritmovi se još nisu bili ubrzali do usijanja.
Beograd pre Drugog svetskog rata doseže broj od 400.000 stanovnika. Ako gledamo kroz svetlo današnjih parametara, predratni Beograd bio je četiri puta manji nego današnji.
Terazijama su saobraćali neizostavni tramvaji, koji su dovde dosezali iz pravca Slavije, a poslednju stanicu i okretište - ispred Narodnog pozorišta.
Prestolonaslednikov trg
Mada je naziv "Terazije" uobičajen kod Beograđana, ovaj centralni gradski trg dugo je nosio ime "Prestolonaslednikov trg". Tako su se Terazije zvale između dva svetska rata.
Palata Albanija "isprsila" se na početku Knez Mihailove ulice tek 1937. godine, ali su gradski ambijent i dalje činile bezbrojne udžerice, među kojima je bilo mnogo onih koje su "pamtile" još turska vremena u gradu.
Sa Terazija put je vodio prema današnjem Bulevaru kralja Aleksandra preko prostora koji danas čini Trg Nikole Pašića. Ovaj gradski prostor ovakvu fizionomiju dobio je posle Drugog svetskog rata. Tada je nosio ime po tvorcima naučnog socijalizma Karlu Marksu i Fridrihu Engelsu.
Pre rata na prostoru ovog trga nalazile su se kuće i zgrade, a najpoznatije je bilo zdanje u kojem se nalazio sud. Bombardovanja tokom rata, a i posleratne urbanističke vizije otvorile su prostor na kojem se sada nalazi Dom sindikata, kao i veliki plato ispred njega.