ZELENI VENAC: Od groblja do pijace
ZELENI venac je jedna od najstarijih i najpoznatijih pijaca u Beogradu, ali i urbana celina koja ima bogatu i zanimljivu istoriju.
Nalazi se u centru grada, na granici između opština Savski venac i Stari grad, i predstavlja važno saobraćajno čvorište i mesto susreta različitih ljudi i kultura. Međutim, malo ko zna da je na ovom prostoru nekada bilo groblje, i da su po njemu pijaca i kraj dobili svoje ime.
Prema istorijskim izvorima, na mestu današnjeg Zelenog venca se u 19. veku nalazilo groblje koje je pripadalo staroj crkvi na savskoj strani beogradskog grebena, gde je danas Saborna crkva. Ovo groblje je bilo u skladu sa turskim običajem da se pokojnici sahranjuju oko džamija, a služilo je za sahranjivanje Srba koji su živeli u tom delu varoši, nakon Drugog srpskog ustanka.
Međutim, kako se grad razvijao i širio, groblje je postalo neadekvatno i nezdravo za stanovništvo, pa je knez Miloš Obrenović 1835. godine doneo odluku da se ono preseli na Tašmajdan, gde je iste godine podignuta grobljanska ili prva, mala crkva Svetog Marka.
Na mestu starog groblja je ostala samo grobljanska kafana, koja je kasnije postala poznata pod imenom Zeleni venac.